East-West Literary Imagination: Cultural Exchanges from Yeats to Morrison (Volume 1)

این مطالعه حضور شکل‌دهنده تعاملات فرهنگی را ردیابی می‌کند و استدلال می‌کند که ادبیات آمریکا به ترکیبی از سنت‌های ادبی شرقی و غربی تبدیل شده است. مبادلات فرهنگی بین شرق و غرب در دهه های اولیه قرن نوزدهم آغاز شد، زیرا ماورایی گرایان آمریکایی به بررسی فلسفه ها و هنرهای شرقی پرداختند. هاکوتانی این تأثیر را از طریق آثار امرسون، ثورو و ویتمن بررسی می کند. او مبادله شرق و غرب را بیشتر از طریق بحث در مورد تعاملات مدرنیست هایی مانند یون نوگوچی، ییتس، پاوند، کامو و کرواک نشان می دهد.

در نهایت، او استدلال می کند که ادبیات آفریقایی آمریکایی، به نمایندگی از ریچارد رایت، رالف الیسون، آلیس واکر، تونی موریسون و جیمز امانوئل پست مدرن است. آثار آن‌ها تلاش‌های هماهنگ آن‌ها را برای از بین بردن حاشیه‌گرایی و گسترش ارجاع‌پذیری نشان می‌دهند، که نمونه‌ای از تقاطع فرهنگ‌ها شرق-غرب پست مدرن است. درک کامل تری از کار آنها با قرار دادن آنها در این گفتگوی فرهنگی به دست می آید. برای مثال، نوشته‌های رایت تنها زمانی اهمیت کامل خود را پیدا می‌کنند که خوانده شوند، نه به‌عنوان بخشی از ادبیات ملی، بلکه به‌عنوان شاخصی برای ادبیات در حال تحول مبادلات فرهنگی.

This study traces the shaping presence of cultural interactions, arguing that American literature has become a hybridization of Eastern and Western literary traditions. Cultural exchanges between the East and West began in the early decades of the nineteenth century as American transcendentalists explored Eastern philosophies and arts. Hakutani examines this influence through the works of Emerson, Thoreau, and Whitman. He further demonstrates the East-West exchange through discussions of the interactions by modernists such as Yone Noguchi, Yeats, Pound, Camus, and Kerouac.

Finally, he argues that African American literature, represented by Richard Wright, Ralph Ellison, Alice Walker, Toni Morrison, and James Emanuel, is postmodern. Their works exhibit their concerted efforts to abolish marginality and extend referentiality, exemplifying the postmodern East-West crossroads of cultures. A fuller understanding of their work is gained by situating them within this cultural conversation. The writings of Wright, for example, take on their full significance only when they are read, not as part of a national literature, but as an index to an evolving literature of cultural exchanges.