Early Intervention Studies for Young Children with Special Needs

این چهارمین جلد از مجموعه آموزش توانبخشی است. این اولین جلدی است که به صورت مشترک ویرایش می شود و جلدی در مورد کیفیت زندگی را دنبال می کند. چند سال اول زندگی کودک الگوی بسیاری از مسائل مرتبط با کیفیت زندگی است. اگرچه مداخله ممکن است در مراحل بعدی کیفیت زندگی را افزایش دهد، اما در همین سال‌های اول است که نگرش‌ها و سیستم‌های جامعه می‌توانند اثرات طولانی‌مدتی داشته باشند. سال های اولیه به طور فزاینده ای به عنوان استان مربی و در کودکان دارای معلولیت، آموزش ویژه دیده می شود. آنها قبلاً به عنوان استان متخصص بهداشت شناخته شده اند. در اینجا ما سعی می‌کنیم خط متفاوتی در پیش بگیریم و این ایده را تقویت کنیم که کودک و خانواده سیستم تعاملی هستند که ما در خدمت آن هستیم. نیازها اغلب چند رشته ای هستند، اما ما باید زمینه را به عنوان نشانگر بحرانی بشناسیم. بنابراین ارزیابی باید با برنامه ها مرتبط باشد و بنابراین خود برنامه ها باید ارزیابی شوند و مسائل زیست محیطی مورد تاکید قرار گیرند. به طور خاص به کمک افراد دارای علایق جامعه شناختی اشاره شده است. مداخله، چه روانشناختی و چه آموزشی، اغلب و به طور ایده آل در دست والدین یا نزدیکترین مراقب قرار می گیرد. حرفه ای تبدیل به یک پردازنده می شود که همیشه به زمینه ای که در آن نیازها و اهداف تجربه می شود توجه دارد. این مسائل برای مسائل کیفیت زندگی اساسی است. D.R.M. R.I.B.

This is the fourth volume in the Rehabilitation Education Series. It is the first volume tobe co-edited and follows a volume on quality of life. The first few years of a child' s life sets the pattern for many issues associated with quality of life. Although intervention may at later stages enhance quality oflife, it is in these first years thatthe attitudes and systems of society can have long lasting effects. The early years are increasingly seen as the province of the educator and in children with disabilities, special education. They are already recognized as the province of the health professional. Here we attempt to take a different line re-inforcing the idea that child and family are the interacting system we serve. The needs are often multidisciplinary, but we need to recognize context as the critical marker. Thus assessment needs tobe linked to program­ mes and therefore programmes themselves have tobe evaluated, and environmental issues underlined. In particular the contribu­ tion from those with sociological interests are noted. Intervention, whether it be psychological or educational, is frequently and ideally placed in the hands of parents or the nearest caregiver. The professional becomes the processor ever mindful of the context in which needs and goals are experienced. These issues are basic to the issues of quality of life. D.R.M. R.I.B.