Désâmé

"Désamé" یک Desbiens معمولی و کلاسیک است. یک خواننده آشنا، افکت‌هایی را می‌بیند که در جاهای دیگر دیده می‌شود، همخوانی‌ها، مقایسه‌ها، ساخت‌های نحوی به موازات یکدیگر، حتی کلمات طلسم.

اصالت این مجموعه در تفاوت‌های ظریف جدید مضامین و تصاویر ترسناک نهفته است. اصالت آزاردهنده حقیقت. اتفاقی، در میان موضوعات دیگر، موضوع مرگ در راه است، و مصاحبه او بسیار نزدیکتر از قبل. این مضمون، کمی با تأکید بیشتر، با تمرین شعری او ترکیب می‌شود: رابطه شاعر و شعر، بین شعر و باند زندگی که از آن استخراج شده است.

«این عنوان بی‌روح در هر صورت کاملاً نشان می‌دهد. بدیهی است که تجربه افسون زدگی و بیکاری (فراموشی؟) که شعر را برمی انگیزد، تارهای وجود را لمس می کند. شاید در اینجا بیشتر از کارهای قبلی‌اش، این تجربه نویسندگی باشد، دزبین در قسمت اول کتابش، با عنوان خردمندانه «ایتالیک»، هنری، توضیح می‌دهد.

«Désâmé», c'est du Desbiens typique et classique. Un lecteur familier y retrouvera des effets vus ailleurs, assonances, comparaisons, constructions syntaxiques en parallèle, mots fétiches même.

L'originalité de ce recueil réside dans la nuance nouvelle des thèmes et images obsédants. Une originalité troublante de vérité. Mine de rien, parmi d'autres thèmes, celui de la mort qui s'y profile, et la sienne entrevue de bien plus près qu'avant. À ce thème s'allie, un peu plus appuyée, sa pratique de la poésie : rapports entre le poète et la poésie, entre le poème et la gangue de vie dont il s'extrait.

« Ce titre, désâmé, indique en tous cas assez clairement que l'expérience de désenchantement et de désŒuvrement (de déréliction ?) qui suscite le poème touche aux fibres de l'être. Peut-être davantage, ici, que dans ses précédents opus, cette expérience en est une d'écriture, Desbiens élaborant dans la première partie de son livre, judicieusement intitulée « Italiques », un art...