Dynamik der Kraftfahrzeuge: Band C: Fahrverhalten

رفتار رانندگی کراتواگن واکنش خودرو به فرمان راننده، به شتاب گیری و کاهش سرعت با استفاده از پدال گاز و ترمز در هنگام پیچیدن و به اختلالات خارجی است. طراحی و ارزیابی رفتار رانندگی وسایل نقلیه عمدتاً مبتنی بر مقایسه موقعیت‌های ترافیکی شبیه‌سازی شده و واقعی و قضاوت‌های ذهنی مهندسان آزمایش است. معیارهای ارزیابی استفاده می شود که می توان آن را به شرح زیر توصیف کرد: وسیله نقلیه باید به راحتی قابل کنترل باشد (نباید راننده را تحت تأثیر قرار دهد)، نباید راننده را حتی در صورت ایجاد اختلال غافلگیر کند، باید محدودیت های رانندگی را به وضوح نشان دهد. تغییر در رفتار رانندگی به عنوان مثال ب. با بارگیری، لاستیک ها یا در خطوط مختلف باید تا حد امکان کوچک باشد. همانطور که در جلد B \"ارتعاشات\" این معیارها را می توان به دو گروه اصلی راحتی و ایمنی تقسیم کرد. در مورد ایمنی فعال با هدف کاهش تعداد تصادفات، باید وسیله نقلیه موتوری را با راننده تطبیق داد یا - به عبارت دیگر - راننده و وسیله نقلیه را با هم به عنوان یک حلقه کنترل در نظر گرفت. این همیشه در تست‌ها اتفاق می‌افتد (در نهایت، رانندگان خودرو را قضاوت می‌کنند)، اما در تئوری به ندرت. حلقه کنترل به شکل ساده شده در شکل 1.1a نشان داده شده است: وسیله نقلیه باید در امتداد مسیر Ysoll هدف حرکت کند، اما در واقع در یک مسیر واقعی Ylst حرکت می کند. راننده با چرخاندن فرمان b به انحراف جانبی ßy=Ysoll-Ylst واکنش نشان می دهد تا یک مسیر واقعی جدید L Yactual و یک انحراف جانبی جدید - امیدوارم کوچکتر - ßy تنظیم شود. در همان زمان بر روی وسیله نقلیه موتوری هنوز یک اختلال عمل می کند، z. ب. باد متقابل، a.

Das Fahrverhalten eines K ratttahrzeugs ist die Reaktion des Fahrzeugs auf das Lenken des Fahrers, auf das Beschleunigen und Verzögern über Fahr- und Bremspedal während der Kurvenfahrt und auf äußere Störungen. Die Auslegung und Bewertung des Fahrverhaltens von Fahrzeugen erfolgt zum großen Teil durch Vergleich von simulierten bzw. realen Verkehrssituationen und durch subjektive Urteile der Versuchsingenieure. Dabei werden Bewer­ tungskriterien verwendet, die sich etwa folgendermaßen beschreiben lassen: Das Fahrzeug muß leicht kontrollierbar sein (darf den Fahrer nicht überfordern), darf den Fahrer auch bei Störungen nicht überraschen, muß die Fahrgrenzen deutlich erkennen lassen. Änderungen des Fahrverhaltens z. B. durch Beladung, Bereifung oder auf verschiedenen Fahrbahnen sollen möglichst klein sein. Diese Kriterien lassen sich - wie in Band B "Schwingungen" - in die beiden Hauptgruppen Komfort und Sicherheit unterteilen. Bei der aktiven Sicherheit mit dem Ziel der Verringerung der Unfallzahlen wird gefordert, das Kraftfahrzeug dem Fahrer anzupassen oder - anders ausgedrückt - Fahrer und Fahrzeug als Regelkreis gemeinsam zu betrachten. Im Versuch geschieht das schon immer (denn Fahrer beurteilen schließlich das Fahrzeug), in der Theorie hingegen selten. In Bild 1.1a ist der Regelkreis vereinfacht dar­ gestellt: Das Fahrzeug soll auf einem Sollkurs Ysoll entlangfahren, in Wirklichkeit fährt es auf einem Istkurs Ylst. Auf die Seitenabweichung ßy = Ysoll - Ylst re­ agiert der Fahrer mit einem Lenkradeinschlag b , so daß sich ein neuer Istkurs L Yist und eine neue - hoffentlich kleinere - Seitenabweichung ßy einstellt. Gleichzeitig wirkt auf das Kraftfahrzeug noch eine Störung, z. B. Seitenwind, ein.