Dynamic Trip Modelling: From Shopping Centres to the Internet

تز این کتاب این است که یک مجموعه از معادلات وجود دارد که می تواند هر سفری را بین مبدأ و مقصد تعریف کند. این ایده در اصل از کاری ناشی شد که من هنگام استفاده از قیاس هیدرودینامیکی برای مطالعه جریان های ترافیکی شلوغ در سال 1981 انجام دادم. وقتی به دنبال یک برنامه جدید گشتم، متوجه شدم که تقاضای مرکز خرید می‌تواند مانند یک موج طولی باشد که توسط زمان باز و بسته شدن مرکز کنترل می‌شود. علاوه بر این، یک راه حل برای معادله دیفرانسیل مدل گرانش بود و این نشان داد که زمان به نوعی بخشی از فروپاشی فاصله است. این در سال 1985 منتشر شد و نشان دهنده یک رویکرد متفاوت برای مدل سازی تعامل فضایی است. گام بعدی ترجمه نظریه انتزاعی به چیزی بود که بتوان آن را به صورت تجربی آزمایش کرد. برای این منظور، من از استاد راهنمای دکترای خود، پروفسور بری گارنر که به من آموخت که داشتن یک مدل نظری کافی نیست، سپاسگزارم. این کتاب نتیجه‌ای از این تلاش مداوم برای بررسی چگونگی عملکرد تکامل مدل در برابر داده‌های دنیای واقعی است. این فرآیند بسیار دشوارتر از شبیه‌سازی‌های عددی است، اما نتایج برای تدوین خط‌مشی ارزشمندتر بوده و به آنچه من فکر می‌کنم علم فضایی است نزدیک‌تر است. آزمایش و کاربرد مدل نیاز به گردآوری نظرسنجی‌های مرکز خرید و مجموعه داده‌های اینترنتی دارد.

The thesis of this book is that there are one set of equations that can define any trip between an origin and destination. The idea originally came from work that I did when applying the hydrodynamic analogy to study congested traffic flows in 1981. However, I was disappointed to find out that much of the mathematical work had already been done decades earlier. When I looked for a new application, I realised that shopping centre demand could be like a longitudinal wave, governed by centre opening and closing times. Further, a solution to the differential equation was the gravity model and this suggested that time was somehow part of distance decay. This was published in 1985 and represented a different approach to spatial interaction modelling. The next step was to translate the abstract theory into something that could be tested empirically. To this end, I am grateful to my Ph. D supervisor, Professor Barry Garner who taught me that it is not sufficient just to have a theoretical model. This book is an outcome of this on-going quest to look at how the evolution of the model performs against real world data. This is a far more difficult process than numerical simulations, but the results have been more valuable to policy formulation, and closer to what I think is spatial science. The testing and application of the model required the compilation of shopping centre surveys and an Internet data set.