Dynamic Computed Tomography: Basic Principles and Clinical Applications

نویسندگان تجربه خود را در بیش از هفت سال توموگرافی کامپیوتری پویا در عمل بالینی ارائه می‌کنند. منحنی‌های چگالی زمانی و نمونه‌های مشخصه در مناطق خاص مورد علاقه، ارائه را غنی می‌کنند. توموگرافی کامپیوتری دینامیک کمک مهمی به تشخیص و ارزیابی یک فرآیند پاتولوژیک می کند: نمایش پویایی جریان خون در داخل ضایعه و بافت طبیعی اطراف. از آنجایی که هم خود ضایعه و هم بافت طبیعی مجاور یافته‌های مشخصه‌ای را در هر فاز گردش خون نشان می‌دهند، این مطالعه داده‌های زیادی در مورد جریان خون و ماده حاجب ارائه می‌کند که هم تشخیص و هم تمایز ضایعه را تسهیل می‌کند. مطالعات دیرهنگام پس از تجویز ماده حاجب، تخمینی از عبور ماده حاجب به بین استیتیوم را می دهد که از اهمیت تشخیصی برخوردار است. فصل‌هایی که به موارد بالینی خاص می‌پردازند همچنین حاوی اطلاعات مفیدی در مورد مناسب‌ترین روش تجویز ماده حاجب (تزریق بولوس یا انفوزیون) و همچنین بحث در مورد نشانه‌های این روش هستند. توموگرافی کامپیوتری پویا نشان دهنده پیشرفت قابل توجهی نسبت به توموگرافی کامپیوتری معمولی در برخی شرایط است و این نشان دهنده کمک بزرگی به قابلیت های تشخیصی رادیولوژیست بالینی است. نویسندگان باید به خاطر این واقعیت که محدودیت‌های توموگرافی کامپیوتری پویا را به وضوح تعریف کرده‌اند، ستایش کرد. امیدوارم که اولین نسخه انگلیسی زبان، به دنبال جذابیت نسخه آلمانی در سال 1983، مورد استقبال قرار گیرد.

The authors present their experience in more than seven years of dynamic computed tomography in clinical practice. Time density curves and characteristic examples in specific regions of interest enrich the presentation. Dynamic computed tomography makes an important contribu­ tion to the diagnosis and evaluation of a pathologic process: the demonstration of the dynamics of blood flow within the lesion and surrounding normal tissue. Since both the lesion itself and adjacent normal tissue demonstrate characteristic findings in each circulatory phase, the study provides a large amount of data on the flow of blood and contrast material which facilitate both recognition and diiferentation of a lesion. Late studies following administration of a contrast agent allow an estimate of the passage of the contrast medium to the inter­ stitium, which is of diagnostic importance. Chapters dealing with specific clinical entities also contain useful information on the most appropriate means of contrast agent administration (bolus injection or infusion) as well as a discussion of indications for the procedure. Dynamic computed tomography represents a significant advance over conventional computed tomography in some situations, and this signifies a major contri­ bution to the diagnostic capabilities of the clinical radiologist. The authors are to be commended for the fact that they have clearly defined the limits of dynamic computed tomography. I hope that the first English language edition, following the appea­ rance of the German version in 1983, will be well received.