دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Michael Walsh
سری: Experimental Film and Artists’ Moving Image
ISBN (شابک) : 303076091X, 9783030760915
ناشر: Palgrave Macmillan
سال نشر: 2022
تعداد صفحات: 287
[288]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Durational Cinema: A Short History of Long Films به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سینمای دوام: تاریخ کوتاه فیلمهای بلند نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب برای سینمای دوام متمایز از سینمای کند بحث می کند و تاریخچه سه موج اصلی آن را ترسیم می کند: آوانگارد نیویورک در دهه 1960، سینمای هنری اروپا در سال های پس از 1968، و سینمای بین المللی گالری. فضاها و همچنین جشنواره های فیلم از دهه 1990. چهره های مورد مطالعه عبارتند از اندی وارهول، کن جیکوبز، شانتال آکرمن، مارگریت دوراس، کلود لنزمان، جیمز بنینگ، کوین جروم اورسون، لاو دیاز، و وانگ بینگ. سینمای طولانی مدت عمدتاً مینیمال است، اما از ابتدا شامل یک فیلم جامع یا دایره المعارفی نیز بوده است. نوعی فیلمسازی سینمای دوام به طور مشخص بازنمایی است، و در موضوعات خاصی (هولوکاست، صنعت زدایی، تجربه طبقه کارگر و دیگر افراد به حاشیه رانده شده) همگرا می شود، اما هیچ معنایی ندارد و در لحظات مختلف و در دستان مختلف به گونه ای متفاوت دلالت می کند. سینمای ماندگار تفریق وارهول با سینمای ماندگار انزجار اجتماعی جیکوبز کاملاً متفاوت است، در حالی که فیلم بلند مدت لاو دیاز با مطالعات بیوقفه کوین جروم اورسون درباره کارگران آفریقایی-آمریکایی کاملاً متفاوت است.
This book argues for a durational cinema that is distinct from slow cinema, and outlines the history of its three main waves: the New York avant-garde of the 1960s, the European art cinema in the years after 1968, and the international cinema of gallery spaces as well as film festivals since the 1990s. Figures studied include Andy Warhol, Ken Jacobs, Chantal Akerman, Marguerite Duras, Claude Lanzmann, James Benning, Kevin Jerome Everson, Lav Diaz, and Wang Bing.Durational cinema is predominantly minimal, but has from the beginning also included a more encompassing or encyclopedic kind of filmmaking. Durational cinema is characteristically representational, and converges on certain topics (the Holocaust, deindustrialization, the experience of the working class and other marginalized people), but has no one meaning, signifying differently at different moments and in different hands. Warhol’s durational cinema of subtraction is quite different from Jacobs’s durational cinema of social disgust, while Lav Diaz’ durational sublime is quite different from Kevin Jerome Everson’s unblinking studies of African-American working people.
Prefatory Notes Acknowledgments Contents About the Author Chapter 1: Introduction References Part I: First Wave: New York in the 1960s Chapter 2: Andy Warhol’s Sleep: Duration as Subtraction Introduction Formal Analysis Issues and Interpretations References Chapter 3: Ken Jacobs’ Star Spangled to Death: Duration and Social Disgust Introduction Found Films Sound Conclusion References Chapter 4: James Benning: Minimal, Ultra-Minimal, Beyond the Zero, and Multiple Introduction small roads: Minimal BNSF: Ultra-Minimal Faces: Beyond the Zero YouTube: Multiple References Part II: Second Wave: Europe After 1968 Chapter 5: Chantal Akerman 1: A Durational City Symphony La Chambre (1972) Hotel Monterey (1972) News from Home (1976) References Chapter 6: Durassian Duration: Love, Loss, and Longing Duration as Trauma and Tragedy: La Femme du Gange (Woman of the Ganges, 1974) Hypothetical Duration: Le Camion (1977) Aurélia Aurélia Aurélia: Durational Image and Dramatic Sound B-Roll Duration: Agatha Et Les Lectures Illimitées (Agatha and the Unlimited Readings) (1981) References Chapter 7: Claude Lanzmann: Duration and Gravitas References Chapter 8: Jean-Marie Straub and Danièle Huillet: The Deep Time of Duration Workers, Peasants (2000) Itinéraire de Jean Bricard (Itinerary of Jean Bricard, 2007) The Aquarium and the Nation (2015) References Part III: Third Wave: The Twenty-First Century and the Digital Era Chapter 9: Chantal Akerman II: 35 Years on the Durational Plane D’Est/From the East (theatrical version, 1993) Là-Bas (2006) NOW (2015) References Chapter 10: David Claerbout: Duration and Heterochrony References Chapter 11: Lav Diaz and the Durational Sublime References Chapter 12: Wang Bing: Duration, Deindustrialization, and Industrial Work-Discipline Introduction West of the Tracks (2003) Bitter Money Crude Oil References Chapter 13: Kevin Jerome Everson: Duration and the Black Working Class References Chapter 14: Conclusion References Index