Drugs in Breast Milk

هم پزشکان و هم مردم عادی سوالاتی را در مورد دفع دارو در شیر مادر مطرح می کنند. با افزایش تعداد مادرانی که مایل به تغذیه با شیر مادر هستند، علاقه افزایش یافته است. "آلودگی" شیر مادر توسط داروها و مواد شیمیایی محیطی خطرات شناخته شده و تئوری را برای نوزاد تحمیل می کند. مراکز اطلاعات دارویی و پزشکان دانش ناچیزی را پیدا می کنند که بر اساس آن توصیه ها را پایه ریزی کنند و داده هایی که در دسترس هستند اغلب حکایتی یا برگرفته از گزارش های یک مورد هستند. برای این بررسی نگاهی انتقادی به ماهیت و دامنه دانش ما در مورد این موضوع انجام شد. این هدف با همکاری فارماکولوژیست ها و پزشکان که علاقه خاصی به کلاس های خاصی از داروها دارند به بهترین وجه انجام شد. یک رویکرد فارماکوکینتیک یکپارچه برای تسهیل ارزیابی داده های قبلی و ارائه مدلی برای مطالعات آینده فرموله شد. این کار تا حدی در Clinical Pharmacokinetics Vol. 5 شماره I 1980. استقبال از آن باعث این نسخه تجدید نظر شده و توسعه یافته شد و امید است که تحلیل های انتقادی و استنادات ادبیات جامع آن باعث ایجاد تحقیقات هماهنگ و کامل تر در مورد دفع دارو در شیر مادر شود. در این صورت مزایایی برای سلامت مادر و کودک حاصل می شود. این کار به دکتر ویلیام ای. سیلورمن تقدیم شده است که من بیشتر دوست داشتم تجربیاتش را به عنوان همکار در زمینه نوزادان به اشتراک بگذارم و وقف او را به اطفال و تحقیقات بالینی در سال های بعد از دور تماشا کرده ام.

Both physicians and the lay public raise questions about drug excretion in breast milk. Enhanced interest is seen with the increase in the number of mothers who wish to breast feed. 'Contamination' of breast milk by drugs and environmental chemicals imposes risks, both known and theoretical, to the infant. Drug information centres and physicians find a meagre amount of knowledge on which to base recommenda­ tions and the data which are available are often anecdotal or derived from single case reports. A critical look at both the nature and scope of our knowledge on this matter was undertaken for this review. This purpose was best served by the cooperation of pharmacologists and clinicians who have a special interest in certain classes of drugs. A unified pharmacokinetic approach was formulated to facilitate the evaluation of previous data and to offer a model for future studies. This work was, in part, published in Clinical Pharmacokinetics Vol. 5 No. I 1980. Its reception prompted this revised and expanded version and it is hoped that its critical analyses and comprehensive literature citations will foster more concerted and thorough research into drug excretion in breast milk; benefits would then accrue to both maternal and child health. This work is dedicated to Dr William A. Silverman with whom I was most for­ tunate to share experiences as a fellow in neonatology and whose dedication to paediatrics and clinical investigation in subsequent years, I have watched from afar.