Drug Dosage in Renal Insufficiency

دوز دارو در نارسایی کلیوی تبدیل به یک مسمومیت شده است. در سال 1975، Poison Index او جنبه مهم نفرولوژی، یک فوق تخصص لیشید، ابتدا به زبان آلمانی، و دو سال بعد در پزشکی داخلی که تنها 30 سال جوان اما انگلیسی است، با مکمل‌هایی در سال‌های 1979 و 1983 بود. و اهمیت دو جلد مرجع اجباری شده است در بیش از یک سوم کل داروها به طور جزئی، عمدتاً یا به استثنای 2500 واحد دیالیز می باشد. به طور گسترده توسط کلیه ها دفع می شود. در صورت وجود بر اساس تجربه گونتر سیفارت و نارسایی کلیوی، تنظیم دوز از دانش در این زمینه است، برنامه ریزی برای این کتاب الزامی است. در بیماران دیالیزی، حذف دارو در سال 1984 بالغ شده است، یک گام منطقی از نظر او در این مسیر نیز باید در نظر گرفته شود. تلاش و کوشش خستگی ناپذیر همانطور که خواننده این کتاب متوجه خواهد شد، 20 بیش از 1200 داروی مختلف و تقریبا 4000 درصد از داروهای مصرفی در حال حاضر منابع منع مصرف هستند، از 21 مشارکت کننده درخواست شد، در حالی که در هر درجه ای از نارسایی کلیوی، شش مورد مصرف شد. سال برای تکمیل کار بنابراین، سهم عمده و برای حداقل 60 درصد دیگر کاهش دوز به نویسنده اصلی واگذار شده است. بنابراین بدیهی است که ویراستار و او اثر مختصری از دانش دقیق مورد نیاز تولید کرده اند هرگز نمی توانند وضوح قابل توجهی داشته باشند.

Drug dosage in renal insufficiency has become an toxication. In 1975, his Poison Index was pub­ important facet of nephrology, a subspeciality of lished, first in German, and two years later in internal medicine which is only 30 years young but English, with supplements in 1979 and 1983. This constantly growing in scope and importance. Two­ volume has become an obligatory reference in more thirds of all drugs are partially, mainly, or exclu­ than 2500 dialysis units. sively excreted by the kidneys. In the presence of Based on GOnter Seyffart's experience and renal insufficiency, dose adjustments are therefore knowledge in this field, the plans for this book obligatory. In patients on dialysis, drug elimination matured in 1984, a logical step in view of his by this route must also be considered. untiring effort and diligence. In order to deal with As the reader of this book will discover, 20 more than 1200 different drugs and almost 4000 percent of currently used drugs are contraindicated references, 21 contributors were sollicited, while it where there is any degree of renal insufficiency, took six years to complete the work. The major and for at least another 60 percent a dose reduc­ share of the effort was thus left to the main author tion is required. It is obvious, therefore, that the and editor and he has produced a concise work of detailed knowledge required can never be com­ impressive clarity.