Driving Germany: The Landscape of the German Autobahn, 1930-1970

منتشر شده در ارتباط با موسسه تاریخی آلمان، واشنگتن، دی سی.

اتوبان هیتلر چیزی بیش از پروژه حیوان خانگی یک دیکتاتور دوستدار زیرساخت قرار بود که بخش حمل و نقل در آلمان را متحول کند، کلانشهرها را به روستاها متصل کند و موتورسازی را تشویق کند. ماشین‌های تبلیغاتی رایش سوم، اتوبان را به نمادی مبهم دیکتاتوری تبدیل کردند. یکی از ادعاها این بود که جاده ها طبیعت و فناوری را آشتی می دهند. آنها به جای تخریب محیط زیست، چشم انداز را زیبا می کردند. بسیاری از مورخان این ادعا را به صورت واقعی دریافت کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که رژیم نازی عشقی خالص به طبیعت در خود دارد. در این کتاب، نویسنده استدلال می کند که چنین نتیجه گیری ها گمراه کننده هستند. این کتاب بر اساس تحقیقات آرشیوی غنی، اولین گزارش علمی از چشم انداز اتوبان را ارائه می دهد.

Published in Association with the German Historical Institute, Washington, D.C.

Hitler's autobahn was more than just the pet project of an infrastructure-friendly dictator. It was supposed to revolutionize the transportation sector in Germany, connect the metropoles with the countryside, and encourage motorization. The propaganda machinery of the Third Reich turned the autobahn into a hyped-up icon of the dictatorship. One of the claims was that the roads would reconcile nature and technology. Rather than destroying the environment, they would embellish the landscape. Many historians have taken this claim at face value and concluded that the Nazi regime harbored an inbred love of nature. In this book, the author argues that such conclusions are misleading. Based on rich archival research, the book provides the first scholarly account of the landscape of the autobahn.