Dreiser and Veblen, Saboteurs of the Status Quo

در این مطالعه مهم میان رشته‌ای، کلر ابی استدلال می‌کند که نوشته‌های تئودور درایزر و تورشتاین وبلن فصلی نادیده گرفته شده در تاریخ نقد فرهنگی ایالات متحده را تشکیل می‌دهند که به ویژه امروزی مرتبط است.

مطالعه چارچوب‌های باریکی را پشت سر می‌گذارد که بیشتر نوشته‌های وبلن و درایزر از طریق آن تفسیر شده‌اند و طیف وسیعی از آثار اصلی و فرعی نویسندگان را پوشش می‌دهند. فراتر از تئوری کلاس اوقات فراغت وبلن و خواهر کری درایزر، ابی نشان می دهد که چگونه این دو نویسنده، به عنوان خرابکاران وضعیت موجود، بسیاری از مشغله های امروزی منتقدان فرهنگی را پیش بینی می کردند: نقش فرهنگی روشنفکر، رابطه علم با جامعه، جایگاه مصرف در زندگی مدرن و تلاقی طبقه، جنسیت و قدرت.

ابی از نقد فرهنگی به عنوان مفهومی وحدت بخش استفاده می کند که نشان می دهد. وبلن چگونه طنز، جامعه شناسی، اقتصاد، تاریخ، روانشناسی، مردم شناسی، علوم سیاسی و فلسفه را در هم می آمیزد. و چگونه درایزر داستان، سفرنامه، مانیفست ادبی، مقاله گاه به گاه، زندگی نامه، زندگی نامه، و فلسفه را به هم مرتبط می کند. ابی با خواندن وبلن از طریق درایزر، و درایزر از طریق وبلن، شباهت های چشمگیر بین آثار آنها را نشان می دهد و نشان می دهد که چگونه ادبیات و علوم اجتماعی می توانند در نقد فرهنگی ادغام شوند.

اگرچه علاقه درایزر به علوم طبیعی و اجتماعی اغلب بوده است. اشاره شد، این مطالعه تنها تحلیل گسترده‌ای را از این که آثار او واقعاً شبیه به علم اجتماعی هستند و تلاش می‌کند تا به علوم اجتماعی با اطلاعات انتقادی تبدیل شوند، ارائه می‌کند. به همین ترتیب، علیرغم منحصر به فرد بودن بلاغت وبلن، محوریت ابزارهای ادبی در آثار او هرگز به طور سیستماتیک بررسی نشده است. این مطالعه با قرار دادن آثار وبلن و درایزر در گفتگو، کمک قابل توجهی به تلاش‌های اخیر برای گردآوری نگرانی‌های تحلیلگران ادبی و دانشمندان علوم اجتماعی می‌کند.

درایزر و وبلن، خرابکاران وضعیت موجود. نه تنها در مطالعات درایزر و وبلن، بلکه در نقد فرهنگی نیز سهم مهمی دارد.

In this important interdisciplinary study, Clare Eby argues that the writings of Theodore Dreiser and Thorstein Veblen form a neglected chapter in the history of United States cultural criticism that is especially relevant today.

This study leaves behind the narrow frameworks through which most of Veblen's and Dreiser's writings have been interpreted, covering a wide range of both authors' major and minor works. Moving beyond Veblen's The Theory of the Leisure Class and Dreiser's Sister Carrie, Eby shows how the two writers, as saboteurs of the status quo, anticipated many preoccupations of cultural critics today: the cultural role of the intellectual, the relationship of science to society, the place of consumption in modern life, and the intersection of class, gender, and power.

Eby uses cultural criticism as a unifying concept that shows how Veblen fuses satire, sociology, economics, history, psychology, anthropology, political science, and philosophy; and how Dreiser connects fiction, travelogue, literary manifesto, occasional essay, autobiography, biography, and philosophy. By reading Veblen through Dreiser, and Dreiser through Veblen, Eby illustrates the striking parallels between their works, demonstrating how literature and social science can merge in cultural criticism.

Although Dreiser's interest in the natural and social sciences has often been noted, this study provides the only extended analysis of how his works actually resemble, and strive to become, critically informed social science. Similarly, despite the singularity of Veblen's rhetoric, the centrality of literary devices to his works has never been systematically examined. By placing the works of Veblen and Dreiser into dialogue, this study contributes significantly to the recent attempts to bring together the concerns of literary analysts and social scientists.

Dreiser and Veblen, Saboteurs of the Status Quo makes an important contribution not only to Dreiser and Veblen studies but also to cultural criticism itself.