Dream machine : realism and fantasy in Hindi cinema

فیلم‌های هندی پرطرفدار بازنمایی‌های سینمایی متنوعی از پرتره‌های واقع‌گرایانه قهرمانان میهن‌پرست تا خیال‌پردازی‌های پیچیده را ارائه می‌دهند که فراتر از فرار از گریز هستند. در ماشین رویا، سمیر دیال تاریخچه سینمای هندی را ارائه می دهد که با فیلم های ساخته شده پس از استقلال هند در سال 1947 شروع می شود. هندی بودن.»

دیال پیشنهاد می‌کند که سینمای هندی هم به‌عنوان آینه و هم به‌عنوان چراغ عمل می‌کند و بازنمایی‌های جدید و ممکن هویت ملی و شخصی را منعکس می‌کند و با فیلم‌های اولیه پسااستعماری از جمله Awaara و شروع می‌شود. مادر هند، کلاسیک عصر طلایی. فیلم‌های جدیدتر به موضوعات مهم اجتماعی می‌پردازند، مانند اسم من خان استو آتش، که به ترتیب به تروریسم و ​​تمایلات جنسی مربوط می‌شوند. Dayalهمچنین تغییرات در صنعت و استقبال مخاطبان و تأثیر جهانی شدن را با در نظر گرفتن فیلم هایی مانند میلیونر زاغه نشین شرح می دهد.

Dream Machine واقع‌گرایی اجتماعی و زیبایی‌شناختی این فیلم‌ها را در مورد فقر و کار، ظهور طبقه متوسط، جنایت، خشونت و قانون تحلیل می‌کند و در عین حال برای پایداری و استمرار آنها بحث می‌کند. توجه انتقادی به اشکال فانتزی.

Popular Hindi films offer varied cinematic representations ranging from realistic portraits of patriotic heroes to complex fantasies that go beyond escapism. In Dream Machine, Samir Dayal provides a history of Hindi cinema starting with films made after India’s independence in 1947. He constructs a decade-by-decade consideration of Hindi cinema’s role as a site for the construction of “Indianness.” 

Dayal suggests that Hindi cinema functions as both mirror and lamp, reflecting and illuminating new and possible representations of national and personal identity, beginning with early postcolonial films including Awaara and Mother India, a classic of the Golden Age. More recent films address critical social issues, such as My Name is Khan and Fire, which concern terrorism and sexuality, respectively. Dayalalso chronicles changes in the industry and in audience reception, and the influence of globalization, considering such films as Slumdog Millionaire.  

Dream Machine analyzes the social and aesthetic realism of these films concerning poverty and work, the emergence of the middle class, crime, violence, and the law while arguing for their sustained and critical attention to forms of fantasy.