برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Dossier pédagogique d'après le film La vie est une longue fleuve tranquille (2 dossiers)

دانلود کتاب فایل آموزشی بر اساس فیلم زندگی یک رودخانه آرام طولانی (2 فایل)

مشخصات کتاب

Dossier pédagogique d'après le film La vie est une longue fleuve tranquille (2 dossiers)

دسته بندی: خارجی: فرانسوی
ویرایش:  
 
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 0 
زبان: French 
فرمت فایل : RAR (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 440 کیلوبایت

قیمت کتاب (تومان) : 48,000

کلمات کلیدی مربوط به کتاب فایل آموزشی بر اساس فیلم زندگی یک رودخانه آرام طولانی (2 فایل): زبان و زبان شناسی، فرانسوی، آموزش زبان فرانسه، Dossier pédagogique d'après le film

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 8

در صورت تبدیل فایل کتاب Dossier pédagogique d'après le film La vie est une longue fleuve tranquille (2 dossiers) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب فایل آموزشی بر اساس فیلم زندگی یک رودخانه آرام طولانی (2 فایل) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب فایل آموزشی بر اساس فیلم زندگی یک رودخانه آرام طولانی (2 فایل)

Life is a Long Quiet River یک فیلم فرانسوی به کارگردانی Étienne Chatiliez است که در سال 1988 منتشر شد.
عنوان: Life is a Long Quiet River.
کارگردان: Étienne Chatiliez.
فیلمنامه: Étienne Chatiliez و فلورانس کوئنتین.
موسیقی: جرارد کاوشینسکی.
فیلم فرانسوی.
فرمت: رنگ ها - 1.66:1 - صدای دالبی دیجیتال - 35 میلی متر.
ژانر: اخلاقی کمدی.
آهنگ: عیسی بازمی گردد به نویسندگی و آواز پاتریک بوشیتی.
آهنگ: Paris en Colère از Mireille Mathieu در تیتراژ پایانی. جالب اینجاست که این آهنگ در اصل برای فیلم دیگری به نام شاهکار پاریس می سوزد نوشته شده است؟ توسط رنه کلمان در سال 1966.
مدت: 90 دقیقه.
تاریخ انتشار: 3 فوریه 1988.
همه مخاطبان.
در شهری در شمال فرانسه، دو خانواده کاملاً متفاوت با هم زندگی می کنند مخالفت و تقلید کلیشه‌های محلی.
از یک سو، گروسی‌ها و شش فرزندشان، با درآمدهای اندک، که از کمک‌های اجتماعی به دست می‌آیند، در یک پروژه مسکن عمومی زندگی می‌کنند که وجودش از حیله‌ها و دزدی تشکیل شده است. در میان فرزندان آنها، موریس 12 ساله مطمئناً باهوش ترین و باهوش ترین است.
از سوی دیگر، خانواده لو کوئزنوی، یک خانواده مرفه: آقای مدیر منطقه ای EDF و خانم نیز هستند. به شرکت فعال او در نمایشگاه های محله، از پنج فرزند خود مراقبت می کند. تنها دردسر از جانب برنادت 12 ساله است که اخیراً کمی نامنظم عمل می کند.
دو خانواده ای که به تنهایی زندگی می کنند ممکن است هرگز ملاقات نکرده باشند. اما دوازده سال قبل از آن، در شب کریسمس، در زایشگاه، پرستار ژوزت، افسرده از رفتار بزدلانه و تحقیرآمیز معشوقش، دکتر ماویال، متخصص زنان، تصمیم می گیرد دو نوزاد تازه متولد شده را در گهواره مبادله کند: پسر Le Quesnoy و دختر Groseille. . به این ترتیب موریس گروسیل و برنادت لو کوئزنوی در یک حمله خشم به دنیا آمدند.
در تمام این سالها به معشوق خود وفادار ماند و امیدوار بود که سرانجام پس از مرگ ماویال با هم زندگی کند. سیگار در یک عبارت از دکتر: "من هرگز نمی توانم او را جایگزین کنم. در نهایت، ژوزت واقع‌بینانه تصمیم می‌گیرد تا با نامه‌ای به والدین دو فرزند از مبادله نوزاد خود اطلاع دهد، در حالی که برنادت را نگه می‌دارد و به او نشان نمی‌دهد که آن‌ها والدین واقعی او نیستند تا از آسیب دیدن جلوگیری کند.
اما در پشت لاک جلا داده شده است. از موریس لو کوئزنوی، همیشه یک انگور فرنگی وجود دارد.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

La vie est un long fleuve tranquille est un film français réalisé par Étienne Chatiliez et sorti en 1988.
Titre : La vie est un long fleuve tranquille.
Réalisation: Étienne Chatiliez.
Scénario: Étienne Chatiliez et Florence Quentin.
Musique : Gérard Kawczynski.
Film français.
Format : Couleurs - 1,66:1 - son Dolby numérique - 35 mm.
Genre : comédie de mœurs.
Chanson : Jésus reviens écrit et chanté par Patrick Bouchitey.
Chanson : Paris en Colère par Mireille Mathieu au générique de fin. Il est intéressant de noter que cette chanson fut écrite à l'origine pour un autre film, le chef-d'œuvre Paris brûle-t-il ? de René Clément en 1966.
Durée : 90 minutes.
Date de sortie : 3 février 1988.
Tous publics.
Dans une ville du Nord de la France coexistent deux familles radicalement opposées et parodiant les stéréotypes locaux.
D'un côté, les Groseille et leurs six enfants, aux revenus modestes, tirés d'aides sociales, vivant dans une HLM, dont l'existence est constituée de combines et de larcins. Parmi leurs enfants, Maurice, 12 ans, est sûrement le plus débrouillard et intelligent.
De l'autre, les Le Quesnoy, famille aisée : Monsieur est directeur régional de l'EDF et Madame, outre ses actives participations aux kermesses de la paroisse, s'occupe de leurs cinq enfants. Les seuls tracas viennent de la part de Bernadette, 12 ans, qui agit de façon un peu erratique ces derniers temps.
Les deux familles qui vivent chacune de leur côté auraient pu ne jamais se rencontrer. Mais douze ans plus tôt, le soir de Noël, à la maternité, l'infirmière Josette, déprimée par l'attitude lâche et méprisante de son amant, le docteur Mavial, gynécologue, décide d’échanger au berceau deux nouveau-nés : le fils Le Quesnoy et la fille Groseille. Ainsi sont venus au monde, sur un coup de colère, Maurice Groseille et Bernadette Le Quesnoy.
Restée fidèle à son amant durant toutes ces années, espérant enfin faire vie commune après la mort de Mme Mavial, ses illusions sont réduites en fumée en une phrase du docteur: « Je ne pourrai jamais la remplacer. » Enfin réaliste, Josette décide de faire part par lettre de son échange de nourrissons aux parents des deux enfants.
Bouleversés dans leur existence proprette et sans surprise, les Le Quesnoy décident donc de prendre Maurice avec eux en simulant une adoption, tout en conservant Bernadette et en omettant de lui révéler qu’ils ne sont pas ses vrais parents pour lui éviter un traumatisme.
Mais derrière le vernis poli de Maurice Le Quesnoy, il y a toujours un Groseille.