دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبیات ویرایش: نویسندگان: Melinda Jill Menzer سری: ناشر: University of Texas at Austin سال نشر: 1996 تعداد صفحات: 245 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 10 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب Donatus Anglice: Ælfric’s Grammar و ساخت زبان انگلیسی [پایان نامه]: Aelphric، -- Abbot of Eynsham -- گرامر، زبان انگلیسی -- انگلیسی قدیمی، حدود 450-1100 -- دستور زبان
در صورت تبدیل فایل کتاب Donatus Anglice : Ælfric’s Grammar and the making of the English language [thesis] به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Donatus Anglice: Ælfric’s Grammar و ساخت زبان انگلیسی [پایان نامه] نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
گرامر Ælfric پرفروش ترین کتاب انگلیسی قدیم در قرن یازدهم و دوازدهم بود. سیسام خاطرنشان می کند، «هیچ کتاب دیگری در آنگلوساکسون به تعداد نسخه های باقی مانده به [دستور زبان] نزدیک نمی شود» (301). ما چهارده نسخه کامل یا جزئی از گرامر به همراه دو رونویسی از پانزدهم ناپدید شده داریم. در مقایسه، ما تنها شش نسخه (شامل دو قطعه) از ترجمه انگلیسی قدیم Bede's Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum، شش نسخه از ترجمه ساکسون غربی از Gregory's Pastoral Care و البته فقط یک Beowulf داریم. علیرغم محبوبیت این اثر در قرون وسطی، محققان مدرن آنگلوساکسون عمدتاً دستور زبان را نادیده گرفتهاند. در عوض، بورس تحصیلی در آثار الفریک عمدتاً بر موعظه ها متمرکز است. ویلکوکس، مانند بسیاری از محققان افریقایی، الفریک را عمدتاً به عنوان نویسنده موعظهها میبیند و الفریک را «مهمترین موعظهنویس در انگلستان آنگلوساکسون» معرفی میکند (1) و میگوید: «در قلب دستاورد آلفریک، نوشتن موعظه ها\" (15). فقدان علاقه علمی به دستور زبان تا حدودی از ماهیت متن ناشی می شود. کتاب های درسی گرامر همیشه خواندن را سرگرم کننده نمی کند. اما محققانی که گرامر را نادیده میگیرند، از یک متن مهم در تاریخ زبان انگلیسی غفلت میکنند. در این متن، Ælfricus Grammaticus زمینه زبان شناسی انگلیسی را ایجاد می کند و یک تحلیل گرامری از زبان مناسب برای دانش آموزان مبتدی می نویسد. او این کار را انجام می دهد تا ابزار لازم برای تفسیر متون انگلیسی مانند موعظه های خود را در اختیار دانش آموزان قرار دهد. فصل اول این پایان نامه دو سنت انگلیسی را نشان می دهد که آلفریک می نویسد: ترجمه ملی گرایانه و پروژه آموزش آلفرد، همانطور که در مقدمه ترجمه وست ساکسون مراقبت شبانی گریگوری توضیح داده شده است، و مدرسه اتلولد در وینچستر، که انگلیسی استاندارد قدیمی و استاندارد را ترویج می کرد. احتمالاً آموزش به زبان محلی برای اهداف مذهبی. فصل دوم به دقت به دو پیشگفتار الفریک برای گرامر می پردازد. در این پیشگفتار، الفریک ادعا میکند که این اثر دو زبان «utramque linguam، uidelicet latinam et anglicam» را آموزش میدهد و آموزش دستور زبان انگلیسی را با ترویج یادگیری دینی مرتبط میکند. فصل سوم نشان می دهد که چگونه گرامر Ælfric به عنوان یک دستور زبان انگلیسی عمل می کند. خوانندگان مدرن گرامر متن را به عنوان دستور زبان انگلیسی نمی شناسند زیرا انتظارات آنها از گرامر قرون وسطایی با برداشت آنها از گرامرهای مورد استفاده برای آموزش لاتین به عنوان زبان دوم شکل می گیرد. در این فصل من نشان میدهم که الفریک چگونه انگلیسی را توصیف میکند، در مورد ویژگیهای اجزای گفتار با استفاده از مثالهای انگلیسی بحث میکند و کلمات انگلیسی را به دستههای معنایی تقسیم میکند. فصل چهارم به این سؤال می پردازد که چرا الفریک، نویسنده ای که علاقه مند به ترویج باورهای دینی است، این دستور زبان انگلیسی را نوشته است. همانطور که او در مقدمه انگلیسی خود برای گرامر بیان می کند، الفریک معتقد است که گرامر «کلید» برای درک متون است. او دستور زبان انگلیسی را آموزش می دهد تا به خوانندگان ابزار تفسیری مناسب برای درک متون انگلیسی زبان بدهد. بنابراین، گرامر الفریک، نقد ادبی پایه انگلیسی را در سنت دستور زبان لاتین آموزش می دهد. فصل پنجم بحثی است در مورد پیامدهای متون دو زبانه ^lfric بر ایده های ما در مورد سواد قرون وسطی. من استدلال می کنم که تقسیم بندی دقیق جهان قرون وسطی به یک فرهنگ شفاهی، غیر مذهبی و انگلیسی در مقابل یک فرهنگ مکتوب، روحانی و لاتین غیرممکن است. در فصل ششم به نسخه خطی خاصی از گرامر، موزه بریتانیا، Cotton Faustina A. x. نگاه میکنم که شامل لغتهای انگلو نورمن در بخش صرف فعل است. خوانندگان آنگلو نورمن متن، گرامر را دستور زبان انگلیسی می دانستند. مهمتر از آن، یک واژهپرداز از پارادایمهای انگلیسی و لاتین آلفریک به عنوان الگویی برای دستور زبان فرانسوی خود و اصطلاحات دستوری انگلیسی Ælfric به عنوان مدلی برای اصطلاحات فرانسوی استفاده میکند. ضمیمه منابع شناخته شده و منشأ نسخه های خطی گرامر باقی مانده را شرح می دهد. عنوان این پایان نامه، "Donatus Anglice" از عنوانی در یک نسخه خطی از دستور زبان و دو اشاره به دستور زبان در فهرست کتاب های قرون وسطی آمده است. در قرن پنجم، دوناتوس دستور زبانی نوشت که برای هزار سال آینده به متن دستور زبان مقدماتی استاندارد در اروپای غربی تبدیل شد. به دلیل فراگیر بودن این متن، نام donatus (یا donatum یا donat) به هر متن مقدماتی اشاره می کرد. بنابراین، نام Donatus Anglice به ویژه برای گرامر Ælfric مناسب است. Ælfric's Grammar یک Donatus انگلیسی است، اولین مقدمه ما بر گرامر زبان انگلیسی. گرامر Mfric برای انگلیسی همان کاری را می کند که Ars grammatica از Donatus برای لاتین انجام می دهد. ساختار دستوری زبان خود را به دانش آموزان نشان می دهد و به آنها می آموزد که چگونه متون را به آن زبان تجزیه و تحلیل کنند. گرامر Ælfric، Donatus Anglice، با تشخیص اینکه انگلیسی یک زبان است، انگلیسی را به یک زبان تبدیل می کند، ساختاری با ساختار دستوری که می تواند با همان ابزارهای مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل لاتین تجزیه و تحلیل شود.
Ælfric's Grammar was the Old English best-seller of the eleventh and twelfth centuries. Sisam notes, "no other book in Anglo-Saxon approaches [the Grammar] in the number of copies that survive" (301). We have fourteen complete or partial copies of the Grammar, along with two transcriptions of a fifteenth that has disappeared. In comparison, we have only six copies (including two fragments) of the Old English translation of Bede's Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, six copies of the West Saxon translation of Gregory's Pastoral Care, and, of course, only one Beowulf. In spite of the work's medieval popularity, modem Anglo-Saxon scholars have largely overlooked the Grammar. Scholarship on Ælfric's work instead concentrates primarily on the homilies; Wilcox, like most Ælfrician scholars, sees Ælfric primarily as a writer of homilies, introducing Ælfric as "the most important homilist in Anglo-Saxon England" (1) and stating, "At the heart of Ælfric's achievement is the writing of homilies" (15). To some extent, the lack of scholarly interest in the Grammar stems from the nature of the text; grammar textbooks do not always make fun reading. But scholars who ignore the Grammar are neglecting a seminal text in the history of the English language. In this text, Ælfricus Grammaticus creates the field of English linguistics, writing a grammatical analysis of the language suitable for beginning students. He does so in order to provide those students with the tools necessary to interpret English texts such as his homilies. Chapter one of this dissertation illustrates the two English traditions out of which Ælfric writes: Alfred's nationalistic translation and education project, as described in the Preface to the West Saxon translation of Gregory's Pastoral Care, and Æthelwold's school at Winchester, which promoted Standard Old English and possibly education in the vernacular for religious purposes. Chapter two looks carefully at Ælfric's two prefaces to the Grammar. In these prefaces Ælfric claims that this work teaches two languages, “utramque linguam, uidelicet latinam et anglicam," and associates the teaching of English grammar with the promotion of religious learning. Chapter three shows how Ælfric's Grammar functions as a grammar of English. Modem readers of the Grammar do not recognize the text as a grammar of English because their expectations of a medieval grammar are shaped by their impressions of grammars used to teach Latin as a second language. In this chapter I show how Ælfric describes English, discussing the properties of the parts of speech using English examples and dividing English words into semantic categories. Chapter four addresses the question of why Ælfric, an author interested in promoting religious belief, wrote this grammar of English. As he states in his English preface to the Grammar, Ælfric believes that grammar is the "key" to understanding texts; he teaches English grammar in order to give readers the proper interpretative tools to understand English-language texts. Ælfric's Grammar, then, teaches basic English literary criticism in the tradition of Latin grammatica. Chapter five is a discussion of the implications of ^lfric's dual language texts on our ideas about medieval literacy. I argue that a neat bifurcation of the medieval world into one oral, lay, and English culture opposed to one written, clerical, and Latin culture is impossible. In chapter six I look at a specific manuscript of the Grammar, British Museum, Cotton Faustina A. x., which contains Anglo-Norman glosses in the section on verb conjugation. The Anglo-Norman readers of the text saw the Grammar as a grammar of English. More significantly, one glossator uses Ælfric's paradigms of English and Latin as a template for his own French grammar and Ælfric's English grammatical terminology as a model for French terminology. The appendix describes known sources and provenances for the surviving Grammar manuscripts. The title of this dissertation, "Donatus Anglice," comes from a title in one manuscript of the Grammar and two references to the Grammar in medieval book lists. In the fifth century, Donatus wrote a grammar that became the standard introductory grammar text in Western Europe for the next thousand years. Because of the omnipresence of this text, the name donatus (or donatum or donat) came to refer to any introductory text. The name Donatus Anglice, then, is especially appropriate for Ælfric's Grammar. Ælfric's Grammar is an English Donatus, our first introduction to the grammar of the English language. Mfric's Grammar does for English what Donatus's Ars grammatica does for Latin; it shows students the grammatical structure of their language and teaches them how to analyze texts in that language. Ælfric's Grammar, Donatus Anglice, makes English a language by recognizing that English is a language, a construct with a grammatical structure that can be analyzed with the same tools used to analyze Latin.