Doing Critical Ethnography

در این جلد، توماس دو سنت در علوم اجتماعی - نظریه انتقادی و تحقیق کیفی - را در تلاش برای اعمال یک جهان بینی انتقادی به منطق متعارف تحقیق فرهنگی، با هم متحد می کند. به جای ایستادن در مقابل قوم نگاری سنتی، سبکی از در نظر گرفتن رابطه مستقیم بین دانش، جامعه و کنش سیاسی ارائه می دهد. توماس به این سؤال می پردازد: اگر وظیفه محقق مستلزم اصلاح نادرست های اجتماعی و همچنین تولید نتایج پژوهشی معتبر است، چگونه می توان این دو هدف را در کنار هم قرار داد؟ او قواعد و دستورالعمل‌هایی را برای یک سنت قوم‌نگاری پراکسیس‌محور تعریف می‌کند، سنتی که هم از نظر ایدئولوژیک درگیر است و هم از نظر علمی معتبر. علاوه بر این، او انواع مختلف قوم نگاری انتقادی را تشریح می کند و اصول هر یک را توضیح می دهد و اینکه چگونه می توان تحقیقات را تحت این چارچوب ها انجام داد.

In this volume, Thomas unites two traditions in social science - critical theory and qualitative research - in an attempt to apply a critical worldview to the conventional logic of cultural inquiry. Rather than standing in opposition to traditional ethnography, it offers a style of considering the direct relationship between knowledge, society, and political action. Thomas addresses the question: If the duty of the researcher entails the righting of social wrongs as well as producing valid research results, how is it possible to juxtapose the two goals? He defines the rules and guidelines for a praxis-oriented ethnographic tradition, one both ideologically engaged and scientifically valid. In addition, he outlines the various types of critical ethnography, explaining the tenets of each and how research can be carried out under these frameworks.