Divine Dialectic: Dante's Incarnational Poetry

در این کتاب، گای رافا خوانشی تازه از آثار ادبی اصلی دانته - کمدی الهی و ویتا نووا - ارائه می‌کند که اصول اصلی الهیات تجسمی و تفکر دیالکتیکی را با هم ترکیب می‌کند تا توانایی مشهور شاعر را در "داشتن آن از هر دو طرف" روشن کند. در مورد مسائلی که به طور معمول پاسخ "یا/یا" را برمی انگیزند. رافا با در نظر گرفتن دانته به عنوان شاعر بازنگری، نه تبدیل، یک پارادایم غالب در نقد دانته را به چالش می کشد و رویکرد نامتعارف شاعر را به دوگانگی های مرسوم مانند اروس و معنویت، شهرت و فروتنی، کنش و تعمق، و اطاعت و تخطی حساب می کند. دیالکتیک الهی در نهایت استدلال می کند که دانته در حماسه قرون وسطایی خود از مرزهای متنی و الهیاتی عبور می کند تا اتحاد متناقض تضاد و حل را به عنوان راهی برای خواندن شعر خود و در نتیجه خود جهان ترویج کند.

In this book, Guy Raffa offers a fresh reading of Dante's major literary works - the Divine Comedy and the Vita nuova - that combines central tenets of incarnational theology and dialectical thought to illuminate the poet's renowned ability to 'have it both ways' on issues that conventionally elicit an 'either/or' response. Viewing Dante as a poet of revision, not conversion, Raffa challenges a dominant paradigm in Dante criticism and takes full account of the poet's unconventional approach to such conventional dichotomies as eros and spirituality, fame and humility, action and contemplation, and obedience and transgression. Divine Dialectic ultimately argues that Dante crosses textual and theological boundaries in his medieval epic to promote the paradoxical union of contradiction and resolution as a way of reading his poem and, by extension, the world itself.