دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: First Edition
نویسندگان: Daniel A. Dombrowski
سری: The Vanderbilt Library of American Philosophy
ISBN (شابک) : 0826514405, 9780826514400
ناشر: Vanderbilt University Press
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 241
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Divine Beauty: The Aesthetics of Charles Hartshorne به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زیبایی الهی: زیبایی شناسی چارلز هارتشورن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چارلز هارتشورن (1897-2000) که از نظر بسیاری یکی از بزرگترین فیلسوفان دین و متافیزیکدانان قرن بیستم است، در طول زندگی طولانی خود به مسائل زیبایی شناسی پرداخت. با این حال، تلاشهای او در این زمینه شاید نادیده گرفتهشدهترین جنبه تفکر گسترده و بسیار ظریف او باشد. زیبایی الهی اولین توضیح مفصلی از نظریه زیباییشناختی هارتشورن و جایگاه آن در فلسفه تئوسنتیک او ارائه میکند. همانطور که دانیل آ. دامبروفسکی توضیح میدهد، هارتشورن یک خداباوری نئوکلاسیک یا فرآیندی را پیش برد که با خداباوری «کلاسیک» که توسط یهودیان و مسیحیان سنتگرا دفاع میشد، در تضاد بود. و مؤمنان مسلمان تصور او از خدا دو قطبی بود، که میتوانست ویژگیهای خاصی را به خدا نسبت دهد که سنتگرایان آن را حذف میکردند. به عنوان مثال، از نظر هارتشورن، خداوند می تواند جنبه های عالی هم از فعالیت و هم انفعال، یا هم از دوام و تغییر را در بر گیرد. از سوی دیگر، خداباوران کلاسیک، انفعال و تغییر را از تصورات خود حذف میکنند. دامبروفسکی در ادامه به تبیین پیامدهای دیدگاه هارتشورن از خدا برای زیباییشناسی میپردازد، که برای او معانی گسترده و محدود داشت: همه احساس یا حس حسی، در سطح وسیع. حس، و یک احساس منظم برای زیبایی، به معنای محدود. شامل بحث هایی در مورد قدردانی معروف هارتشورن از زیبایی شناسی آواز پرندگان است. نگاه او به زیبایی به عنوان وسیله ای بین دو مجموعه افراط. ایده او از نگرش زیبایی شناختی، که بر ارزش هایی متمرکز است که ذاتی هستند و بلافاصله احساس می شوند. و جایگاه مرگ در زیبایی شناسی او، که در آن ارزش زندگی ما در زیبایی یا شدت تجربه ای است که ما به زندگی الهی کمک می کنیم. Divine Beauty با پر کردن شکاف مهمی در درک ما از هارتشورن، دلیل قانعکنندهای برای برتری خداباوری نئوکلاسیک او بر خداباوری کلاسیک است.
Considered by many to be one of the greatest philosophers of religion and metaphysicians of the twentieth century, Charles Hartshorne (1897-2000) addressed questions of aesthetics throughout his long career. Yet his efforts in this area are perhaps the most neglected aspect of his extensive and highly nuanced thought. Divine Beauty offers the first detailed explication of Hartshorne's aesthetic theory and its place within his theocentric philosophy.As Daniel A. Dombrowski explains, Hartshorne advanced a neoclassical or process theism that contrasted with the "classical" theism defended by traditionalist Jews, Christians, and Muslim believers. His conception of God was dipolar, which could attribute to God certain qualities that traditionalists would exclude. For example, in Hartshorne's view, God can embrace excellent aspects of both activity and passivity, or of permanence and change; classical theists, on the other hand, exclude passivity and change from their conceptions.Dombrowski goes on to explain the ramifications of Hartshorne's view of God for aesthetics, which for him had both broad and narrow meanings: all sensory feeling or sensation, in the broad sense, and a disciplined feeling for beauty, in the narrow sense. Included are discussions on Hartshorne's famous appreciation for the aesthetics of bird song; his view of beauty as a mean between two sets of extremes; his idea of the aesthetic attitude, which concentrates on values that are intrinsic and immediately felt; and the place of death in his aesthetics, in which the value of our lives consists in the beauty or intensity of experience that we contribute to the divine life. Filling an important gap in our understanding of Hartshorne, Divine Beauty also makes a persuasive case for the superiority of his neoclassical theism over classical theism.