دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سینما ویرایش: Har/DVD نویسندگان: Angela Dalle Vacche سری: ISBN (شابک) : 9780292716612, 0292717113 ناشر: سال نشر: 2008 تعداد صفحات: 333 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 10 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Diva: Defiance and Passion in Early Italian Cinema به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دیوا: سرپیچی و شور در سینمای اولیه ایتالیا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از آنجایی که اکتشافات علمی و پیشرفتهای تکنولوژیکی اروپا را در حدود قرن بیستم بهطور ریشهای مدرنسازی کرد، هنرمندان از همه نوع شروع به این پرسش کردند که انسان بودن در دنیایی که به طور فزایندهای ماشینی میشود چیست. این فیلم دیوا که توسط الهه ای درخشان در مرکز خود متحرک شده است، انجمنی برای محکوم کردن شرارت های اجتماعی و کاوش در مدل های جدید رفتار در میان جنس ها فراهم کرد. این ملودرام های خواستگاری، اغواگری، ازدواج، خیانت، رها شدن، حضانت فرزند، و شهرت عمومی، تنها به ذکر چند مضمون، به زنان چشم اندازی از رهایی و کشف خود - اگر نه همیشه یک امید واقع بینانه - ارائه داد. آنجلا داله واچه در Diva اولین مطالعه معتبر این ژانر مهم «فیلم» سینما را که قبل از جنگ بزرگ 1914-1918 بود ارائه می دهد. او حدود هفتاد فیلم و همچنین آثار بازیگرانی مانند فرانچسکا برتینی، لیدا بورلی و پینا منیچلی را تجزیه و تحلیل میکند تا مشخص کند که فیلم دیوا چه نقشی در توسعه مدرنیستی "زن جدید" داشته است. Theda Bara خون آشام هالیوود و ستاره معروف دانمارکی Asta Nielsen، Dalle Vacche نشان می دهد که چگونه این دیوا بین بیان نیروی حیاتی پر جنب و جوش هنری برگسون (?lan vital) و نشان دادن چهره رنج کشیده ماتر دولوروسا کاتولیک در نوسان است. دیوا با بردن خوانندگان به یک تور جذاب شامل باله روسیه، شرق شناسی، هنر نو، آینده پژوهی، مد، فحشا، زنان بدلکار در سیرک، حمل و نقل هوایی، یهودی ستیزی، استعمار و سانسور، نور جدید مهمی را بر کاشت عجیب و غریب می افکند. مدرنیته در ایتالیا، و همچنین در مورد اینکه چگونه، قبل از جنگ جهانی اول، تصویر فیلم با قدرت های غیبی مرتبط بود و نه با ناخودآگاه فرویدی، همانطور که تاکنون بحث شده است.
As scientific discoveries and technological advances radically modernized Europe around the turn of the twentieth century, artists of all types began questioning what it means to be human in an increasingly mechanistic world. Animated by a luminous goddess at its center, the diva film provided a forum for denouncing social evils and exploring new models of behavior among the sexes. These melodramas of courtship, seduction, marriage, betrayal, abandonment, child custody, and public reputation, to mention only a few themes, offered women a vision of—if not always a realistic hope for—emancipation and self-discovery. In Diva, Angela Dalle Vacche offers the first authoritative study of this important "film" genre of the cinema that preceded the Great War of 1914-1918. She analyzes some seventy films, as well as the work of actresses such as Francesca Bertini, Lyda Borelli, and Pina Menichelli, to establish what the diva film contributed to the modernist development of the "new woman." Contrasting the Italian diva with the Hollywood vamp Theda Bara and the famous Danish star Asta Nielsen, Dalle Vacche shows how the diva oscillates between articulating Henri Bergson's vibrant life-force (?lan vital) and representing the suffering figure of the Catholic mater dolorosa. Taking readers on a fascinating tour that includes the Ballets Russes, orientalism, art nouveau, Futurism, fashion, prostitution, stunt women in the circus, aviation, anti-Semitism, colonialism, and censorship, Diva sheds important new light on the eccentric implantation of modernity in Italy, as well as on how, before World War I, the filmic image was associated with the powers of the occult and not with the Freudian unconscious, as has been argued until now.