Distribution Ecology: From Individual Habitat Use to Species Biogeographical Range

این کتاب مجموعه‌ای از رویکردها را برای مطالعه بوم‌شناسی فردی-گونه‌ای بر اساس تحلیل تغییرات فضایی فراوانی گرد هم می‌آورد. بوم‌شناسی توزیع فرض می‌کند که پدیده‌های بوم‌شناختی را می‌توان در هنگام تحلیل بیرونی (محیط‌زیست) یا درونی (محدودیت‌های فیزیولوژیکی، مکانیسم‌های جمعیت) که با این تنوع فضایی مرتبط است، درک کرد. فرآیندهای اکولوژیکی به مقیاس های جغرافیایی بستگی دارند، بنابراین تجزیه و تحلیل آنها مستلزم رعایت ناهمگنی محیطی است. در مقیاس های کوچک، اثرات عوامل زیستی اکوسیستم ها قوی است، در حالی که در مقیاس های بزرگ، عوامل غیرزیستی مانند آب و هوا بر عملکرد اکولوژیکی حاکم هستند. پاسخ‌های موجودات به مقیاس‌ها نیز بستگی دارد: در مقیاس‌های کوچک، سازگاری غالب است، یعنی توانایی موجودات برای پاسخ انطباقی با استفاده از قوانین تصمیم‌گیری زیستگاه که تناسب آنها را به حداکثر می‌رساند. در مقیاس های بزرگ، صفات محدود کننده غالب است، یعنی محدوده تحمل به شرایط محیطی.​

This book brings together a set of approaches to the study of individual-species ecology based on the analysis of spatial variations of abundance. Distribution ecology assumes that ecological phenomena can be understood when analyzing the extrinsic (environmental) or intrinsic (physiological constraints, population mechanisms) that correlate with this spatial variation. Ecological processes depend on geographical scales, so their analysis requires following environmental heterogeneity. At small scales, the effects of biotic factors of ecosystems are strong, while at large scales, abiotic factors such as climate, govern ecological functioning. Responses of organisms also depend on scales: at small scales, adaptations dominate, i.e. the ability of organisms to respond adaptively using habitat decision rules that maximize their fitness; at large scales, limiting traits dominate, i.e., tolerance ranges to environmental conditions.​