Distributed Blackness: African American Cybercultures

توضیحی از شیوه های دیجیتالی اینترنت سیاه

از BlackPlanet تا #BlackGirlMagic، سیاهی توزیع شده سیاهی را در مرکز فرهنگ اینترنتی قرار می دهد. . آندره براک جونیور ادعا می‌کند که مسائل نژادی و قومیتی غیرقابل تفکیک و شکل‌دهنده فرهنگ دیجیتالی معاصر در ایالات متحده است. Distributed Blackness مجموعه‌ای از پلتفرم‌ها و شیوه‌ها (از توییتر سیاه گرفته تا اینستاگرام، یوتیوب، و توسعه اپلیکیشن) را تجزیه و تحلیل می‌کند تا چگونگی پیکربندی مجدد معانی و عملکرد هویت آفریقایی آمریکایی توسط رسانه‌های دیجیتال را ردیابی کند. براک فراتر از مدل‌های کسری قابل احترام است که به طور گسترده منتشر می‌شود، و تحلیل گفتمان را با مطالعه دقیق رابط‌های تکنولوژیکی گرد هم می‌آورد تا استدلال‌های ظریفی را در مورد چگونگی شکل‌گیری «سیاهی» در حوزه‌های مختلف تکنولوژیکی ایجاد کند.

همان‌طور که براک نشان می‌دهد، هیچ چیز زیربنایی یا خرده‌فرهنگی در مورد بیان سیاه‌پوستی در رسانه‌های اجتماعی وجود ندارد: استفاده و تمرین اینترنت اکنون شرایطی را برای آنچه مشارکت هنجاری است تعیین می‌کند. با تکیه بر نظریه نژادی انتقادی، زبان شناسی، بلاغت، مطالعات اطلاعاتی، و مطالعات علم و فناوری، زبانه های براک بین فن آوری ها، وب سایت ها و رسانه های اجتماعی تحت سلطه سیاهان برای ایجاد مجموعه ای از باورهای سیاهان در مورد فناوری. براک در توضیح روابط سیاه پوستان با فناوری و در کنار آن، شادی و حس منحصر به فرد جامعه را در آنلاین بودن سیاه پوست در حال حاضر متمرکز می کند.

An explanation of the digital practices of the black Internet

From BlackPlanet to #BlackGirlMagic, Distributed Blackness places blackness at the very center of internet culture. André Brock Jr. claims issues of race and ethnicity as inextricable from and formative of contemporary digital culture in the United States. Distributed Blackness analyzes a host of platforms and practices (from Black Twitter to Instagram, YouTube, and app development) to trace how digital media have reconfigured the meanings and performances of African American identity. Brock moves beyond widely circulated deficit models of respectability, bringing together discourse analysis with a close reading of technological interfaces to develop nuanced arguments about how “blackness” gets worked out in various technological domains.

As Brock demonstrates, there’s nothing niche or subcultural about expressions of blackness on social media: internet use and practice now set the terms for what constitutes normative participation. Drawing on critical race theory, linguistics, rhetoric, information studies, and science and technology studies, Brock tabs between black-dominated technologies, websites, and social media to build a set of black beliefs about technology. In explaining black relationships with and alongside technology, Brock centers the unique joy and sense of community in being black online now.