Distant Intimacy: A Friendship in the Age of the Internet

این کتاب لذت‌بخش از مکاتبات نویسنده به نویسنده به قفسه کاملی از مجلدات این ژانر می‌پیوندد، اما شاید اولین مجموعه از چنین نامه‌هایی باشد که از طریق اینترنت مبادله شده است. همچنین، حداقل برای خبرنگاران قرن بیست و یکم، غیرمعمول این است که فردریک رافائل و جوزف اپشتاین هرگز یکدیگر را ملاقات نکرده اند و حتی با یکدیگر صحبت نکرده اند. اما چیزی که در مورد این کتاب نادرتر است، استعداد فراوان نویسندگان برای سرگرم کردن خوانندگانشان است، به همان اندازه که موضوع مهم است و زمانی که موضوع مهم است.

رافائل و اپشتین توافق کردند که یک سال را آغاز کنند. مکاتبات، اما قوانین دیگر کمی هستند. با پیشرفت هفته ها، دوستی آنها بیشتر می شود و هر کدام به دیگری الهام می بخشد. تقریباً هر موضوعی، بزرگ یا کوچک، مورد توجه قرار می گیرد: آنها از مدرسه، والدین، همسران، فرزندان، سلیقه های ادبی، دشمنی ها، لذت ها و اعتقادات می نویسند. آنها درباره زندگی حرفه‌ای خود به عنوان نویسنده، مهارت‌ها یا خواسته‌هایشان، تجربیات مربوطه با ویراستاران، تهیه‌کنندگان و بازیگران بحث می‌کنند و در قسمت‌های گران‌بهای پراکنده در سراسر نامه‌ها، چهره‌های مشهوری مانند گور ویدال، کریستوفر هیچنز، سوزان سونتاگ را ارزیابی می‌کنند. آنی لیبوویتز، مالکوم گلدول، هارولد بلوم، جورج اشتاینر، هارولد پینتر، آیزایا برلین، جورج ویدنفلد، و رابرت گوتلیب و بسیاری دیگر. اپستین و رافائل یک سال را در نامه‌های خود ثبت می‌کنند، اما بیشتر، ما را به دنیایی صمیمی دعوت می‌کنند که در آن ادبیات، سینما و هنر کلیدهای خودشناسی و دوستی هستند.

This delightful book of writer-to-writer correspondence joins a full shelf of volumes in the genre, yet it is perhaps the first set of such letters ever transacted via the Internet. Also unusual, at least for correspondents in the twenty-first century, is that Frederic Raphael and Joseph Epstein have never met, nor even spoken to each other. But what is most rare about this book is the authors' abundant talent for entertaining their readers, as much when the topic is grave as when it is droll.

Raphael and Epstein agree to embark on a year-long correspondence, but other rules are few. As the weeks progress, their friendship grows, and each inspires the other. Almost any topic, large or small, is considered: they write of schooling, parents, wives, children, literary tastes, enmities, delights, and beliefs. They discuss their professional lives as writers, their skills or want of them, respective experiences with editors, producers, and actors, and, in priceless passages scattered throughout the letters, they assess such celebrated figures as Gore Vidal, Christopher Hitchens, Susan Sontag, Annie Leibowitz, Malcolm Gladwell, Harold Bloom, George Steiner, Harold Pinter, Isaiah Berlin, George Weidenfeld, and Robert Gottlieb, among many others. Epstein and Raphael capture a year in their letters, but more, they invite us into an intimate world where literature, cinema, and art are keys to self-discovery and friendship.