Dissenting POWs: From Vietnam’s Hoa Lo Prison to America Today

نگاهی تازه به نقش نیروهای آمریکایی در مقاومت نیروهای آمریکایی در برابر جنگ آمریکایی در ویتنام

حتی اگر اطلاعات زیادی در مورد جنگ ندارید در ویتنام، احتمالاً نام "هیلتون هانوی" یا زندان هوآ لو را شنیده اید، جایی که سربازان اسیر آمریکایی در آن نگهداری می شدند. کارهایی که آنها در آنجا انجام دادند و اینکه ویتنامی ها با آنها خوب یا بد رفتار کردند به بحث های ماندگار تبدیل شد. هنگامی که پرسنل نظامی از اسارت در سال 1973 بازگشتند، آمریکایی‌ها با داستان‌های بازگشت اسرای جنگی به خانه پرچ کردند. پشت این دیوارهای زندان چه می گذشت؟ همراه با افسانه‌های قهرمانان شیرخوار که به جای افشای اطلاعات حساس نظامی، شکنجه را تحمل کردند، اخباری درز کرد که نشان می‌داد دیگران در ازای رفتار مساعد، جنگ را محکوم کرده‌اند. با این حال، چیزی که پذیرفته نشد این است که مخالفت نیروهای ایالات متحده با جنگ بسیار گسترده بود و به زندان هوآ لوآ رسید. نیم قرن پس از این واقعیت، اسرای جنگی مخالف ظهور می کنند تا این تاریخ را بازیابی کنند و کشف کنند که چه چیزی باعث جناح بندی در هوآ لو شده است.

با نگاهی به شکاف جناحی اساسی بین "تندروهای" طرفدار جنگ و "مخالفان" ضد جنگ در میان اسرا، نویسندگان Wilber و Lembcke در فرهنگ آمریکایی پس از جنگ که اسطوره‌های قهرمان اسرای جنگی را خلق کرد و مخالفان عامل باخت در جنگ بودند. چیزی که آنها پیدا کردند تعجب آور بود: این صرفاً این نبود که برخی از اسرا طرفدار جنگ و برخی دیگر مخالف آن بودند، و نه یک تقابل افسران در مقابل سربازان سرباز بود. بلکه سوابق طبقاتی اسرا و تجربه قبل از اسارت آنها بود که خطوط را ترسیم کرد. پس از جنگ، قهرمانان تندرو - مانند جان مک کین - به سمت حرفه‌ای در سیاست و تجارت رفتند، در حالی که مخالفان با از بین رفتن جنبش ضد جنگ، که ممکن بود از آنها حمایت می‌کرد، محو شدند. امروزه، اسرای جنگی مخالف یک اسطوره شکن ضروری است، و ما را از رویزیونیسمی که مقاومت واقعی GI را با تصاویری از اسرای جنگی دردمند جایگزین کرده است - قربانیان شرافتمندی که در خدمت سرکوب سؤالات اساسی رانش آمریکا به سمت جنگ بی پایان است.

A fresh look at the how US troops played a part in the resistance of US troops to the American war in Vietnam

Even if you don't know much about the war in Vietnam, you've probably heard of "The Hanoi Hilton," or Hoa Lo Prison, where captured U.S. soldiers were held. What they did there and whether they were treated well or badly by the Vietnamese became lasting controversies. As military personnel returned from captivity in 1973, Americans became riveted by POW coming-home stories. What had gone on behind these prison walls? Along with legends of lionized heroes who endured torture rather than reveal sensitive military information, there were news leaks suggesting that others had denounced the war in return for favorable treatment. What wasn't acknowledged, however, is that U.S. troop opposition to the war was vast and reached well into Hoa Loa Prison. Half a century after the fact, Dissenting POWs emerges to recover this history, and to discover what drove the factionalism in Hoa Lo.

Looking into the underlying factional divide between pro-war “hardliners” and anti-war “dissidents” among the POWs, authors Wilber and Lembcke delve into the postwar American culture that created the myths of the Hero-POW and the dissidents blamed for the loss of the war. What they found was surprising: It wasn’t simply that some POWs were for the war and others against it, nor was it an officers-versus-enlisted-men standoff. Rather, it was the class backgrounds of the captives and their pre-captive experience that drew the lines. After the war, the hardcore hero-holdouts―like John McCain―moved on to careers in politics and business, while the dissidents faded from view as the antiwar movement, that might otherwise have championed them, disbanded. Today, Dissenting POWs is a necessary myth-buster, disabusing us of the revisionism that has replaced actual GI resistance with images of suffering POWs―ennobled victims that serve to suppress the fundamental questions of America’s drift to endless war.