Dispositionalism: Perspectives from Metaphysics and the Philosophy of Science (Synthese Library, 417)

طبق واقع‌گرایی وجهی یا گرایش‌گرایی، موجودیت‌های ساکن جهان ما دارای ویژگی‌های غیرقابل تقلیل هستند - که اغلب «قدرت‌ها» نامیده می‌شوند - که به واسطه آن منابع تغییر هستند. گرایش گرایی در سه دهه اخیر به طور فزاینده ای در میان متافیزیکدانان محبوب شده است زیرا گزارشی واقع گرایانه از علیت ارائه می دهد و راه های جدیدی را برای درک روش، قوانین طبیعت، اختیار، اراده آزاد و سایر مفاهیم کلیدی در متافیزیک فراهم می کند. در عین حال، علاقه فزاینده ای در میان فیلسوفان علم پیدا می کند. این نشان‌دهنده نقش اساسی یافته‌های علمی در استدلال‌های گرایش‌گرایی است که به‌عنوان متافیزیک علم، هدفش آشکار کردن پایه‌های علم است.

According to dispositional realism, or dispositionalism, the entities inhabiting our world possess irreducibly dispositional properties – often called ‘powers’ – by means of which they are sources of change. Dispositionalism has become increasingly popular among metaphysicians in the last three decades as it offers a realist account of causation and provides novel avenues for understanding modality, laws of nature, agency, free will and other key concepts in metaphysics. At the same time, it is receiving growing interest among philosophers of science. This reflects the substantial role scientific findings play in arguments for dispositionalism which, as a metaphysics of science, aims to unveil the very foundations of science.