دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سینما ویرایش: نویسندگان: Negar Mottahedeh سری: ISBN (شابک) : 9780822342601, 082234260X ناشر: Duke University Press سال نشر: 2008 تعداد صفحات: 107 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 26 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Displaced Allegories: Post-Revolutionary Iranian Cinema به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تمایلات جابجایی: سینمای ایران پس از انقلاب نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پس از انقلاب 1979 ایران، صنعت سینمای ایران در انطباق با نظام تواضع جمهوری اسلامی، باید تضمین میکرد که زنان روی پرده از دید مردان پوشیده باشند. این امر باعث شد که فیلمسازان ایرانی نتوانند از نگاه آرزومند، یک سیستم اصلی نگاه سینمایی استفاده کنند. نگار متهده در تمثیل های آواره نشان می دهد که فیلمسازان ایرانی پس از انقلاب مجبور شدند زبان بصری جدیدی برای انتقال معنا به مخاطب بسازند. او استدلال میکند که صنعت فیلم ایران نه در نفی مقررات دولتی، بلکه در اتخاذ نگاه متواضعانه و پرهیز از سوی دوربین، زمینه خلاقیت پیدا کرد. در این فرآیند، تکنیکهای فیلم و فناوریهای سینمایی بهعنوان زنانه تعیین شد و سینمای ملی بهعنوان سینمای زنانه تولید شد.
متحده میگوید که در پاسخ به ممنوعیتها علیه نگاه خواستنی، سینمای روایی جدیدی بهعنوان تمثیل جابجا شده محدودیتهای صنعت سینمای ایران پس از انقلاب پدیدار شد. تفسیر تمثیلی نه در محتوای صریح روایات سینمایی، بلکه از طریق نوآوری های صوری شکل گرفت. متهده با خوانش دقیق آثار بهرام بیضایی، عباس کیارستمی، و محسن مخملباف، نویسندگان ایرانی مشهور در سطح ملی و بینالمللی، کدها و قراردادهای رسمی فیلمهای ایرانی پس از انقلاب را روشن میکند. او اصرار دارد که چنین تحلیل هایی از کدها و قراردادهای بصری سینما برای مطالعه فیلم بین المللی بسیار مهم است. همانطور که متحده اشاره می کند، رشته مطالعات فیلم به طور سنتی فیلم را به عنوان رسانه ای می بیند که به دلیل وابستگی آن به زبان تصویری (هالیوودی) که فراتر از مرزهای ملی جهانی و خوانا است، ارتباط جهانی برقرار می کند. تمثیل های جابه جا شده نشان می دهد که زبان بصری لزوماً جهانی نیست. گاهی اوقات عمیقاً از فرهنگ و سیاست ملی آگاه است.