دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Georges Didi-Huberman
سری: Contracampo
ISBN (شابک) : 8412352327, 9788412352320
ناشر: Shangri La
سال نشر:
تعداد صفحات: 152
[150]
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 20 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Dispersas. Viaje Hacia Los papeles del gueto De Varsovia: 36 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پراکنده شده است. مقاله سفر به محله یهودی نشین ورشو: 36 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
گاهی اوقات آنها آرزو می کنند که ای کاش هرگز به دنیا نمی آمدند. گاهی به خود تجمل امید می دهند. امانوئل رینگبلوم، مورخ، شواهد روزانه زندگی و مرگ در محله یهودی نشین ورشو را به همراه همکارانش از سازمان مخفی اوینگ شابس جمع آوری و بایگانی می کند. وقتی دیوار اطراف گتو بسته می شود، رینگبلوم، وقایع نگار فاجعه، تصمیم می گیرد بماند، کمک کند، توصیف کند. او برای ضبط و رونویسی زندگی می کند، برای او هیچ واقعیت غیرقابل وصفی وجود ندارد. او زندگی می کند تا قبل از پایان بگوید "هرچه می توانید جمع کنید". به تنیدن تاریخ و خاطره، مانند مرثیه و ادعا. رینگلبلوم (فرهنگی زشت ثروتمندان، رضایت نفرتانگیز نوکیشان) را تقبیح میکند، (اشارهها و چهرهها، وضعیت دقیق اجساد را بررسی میکند)، تعداد (اخراجشدگان، گرسنگیکشیدن، یخ زدن تا حد مرگ) را میآورد. رینگبلوم نگاه می کند. و می نویسد. در روزهای تبعید بزرگ، آرشیو در ده جعبه حلبی و دو قوطی شیر دفن شده است. دفن سومی وجود دارد که از آن فقط یک دسته کاغذ سوخته نبش قبر می شود. وقتی این بایگانی پدیدار شد، آرشیو رینگبلوم خواهد بود، انبوهی از کاغذهای چسبانده شده و کپک زده، چسبیده به فلز زنگ زده، که هنوز از سکوت طیفی اشیا در گوش ما با ما صحبت می کند. ژرژ دیدی هوبرمن به مدت سه روز در برابر این "گنج رنج" که امروز در موسسه تاریخی یهودی ورشو نگهداری می شود تعظیم کرد. او خود را در نقش های متواضع غوطه ور کرد، پارادایم های بیان خود را ترسیم کرد، در مقابل یک روش می لرزید. نمی خواستم گریه کنم. او می خواست مانند رینگبلوم آنچه را که دیده بود بگوید. پس این صفحات را که باید بخوانیم، مانند دعا یا دعا، به صورت تصادفی، حداقل یک بار، هر روز نوشت. برای اینکه بدانیم در حال حاضر چه توانایی هایی داریم.
A veces quisieran no haber nacido. A veces se conceden el lujo de la esperanza. El historiador Emanuel Ringelblum recoge y archiva las evidencias cotidianas de la vida y la muerte en el gueto de Varsovia, junto a sus compañeros de la organización clandestina Oyneg Shabes. Cuando el muro se cierra en torno al gueto, Ringelblum, cronista del desastre, decide quedarse, ayudar, describir. Vive para registrar y transcribir, para él no hay hechos inefables. Vive para decir: ?recolecten todo lo que puedan?, antes del fin. Para trenzar la historia y la memoria, como una elegía y un reclamo. Ringelblum denuncia (la obscena opulencia de los ricos, la complacencia repugnante de los conversos), examina (los gestos y los rostros, la disposición exacta de los cuerpos), hace números (de deportados, de muertos de hambre, de muertos de frío). Ringelblum mira. Y escribe. En los días de la gran deportación, el archivo se entierra en diez cajas de hojalata y dos latas de leche. Hay un tercer entierro, del que se exhumará solo un fajo de papeles quemados. Cuando este archivo emerja, será el Archivo Ringelblum, un pila de papeles pegados y enmohecidos, adheridos al metal oxidado, que todavía nos hablan, desde el espectral silencio de las cosas, al oído. Durante tres días, Georges Didi-Huberman se inclinó ante este ?tesoro de sufrimientos?, hoy conservado en el instituto histórico judío de Varsovia. Se sumergió en papeles modestos, trazó los paradigmas de su articulación, tembló frente a un método. No quería llorar. Quería, como Ringelblum, contar lo que había visto. Entonces escribió estas páginas, que deberíamos leer, como una invocación o una plegaria, al azar, al menos una vez, cada día. Para saber, ahora mismo, de lo que somos capaces.