Dislocation, Writing, and Identity in Australian and Persian Literature

این پژوهش با هدف پیش‌زمینه آثار ادبی کلیدی در فرهنگ فارسی و استرالیایی است که به بازنمایی تبعید و آوارگی می‌پردازد. از طریق تحلیل فرهنگی و ادبی، جابجایی، نوشتن و هویت در ادبیات استرالیایی و فارسی به بررسی تأثیر نابسامانی بر ادراک خود و بازسازی پیوندها از طریق عمل نوشتن و تلاش برای فراتر رفتن از جامعه می پردازد. کنوانسیون ها هستی عباسی با بررسی نوشتار و هویت در یک زندگی خیالی دیوید مالوف (1978)، ادبیات ایرانیان دیاسپورا، و شهرنوش پارسی پور زنان بدون مردان (1989/Eng.1998)، ارائه می دهد. تحلیل ادبی دررفتگی، با جلوه های اجتماعی و روانی آن. عباسی نشان می‌دهد که چگونه کاوش در تبعید/آوارگی، به‌عنوان روایتی که باید از طریق تخیل و مراقبه بررسی شود، مکانیسمی برای تمرین نوشتن خلاق فراهم می‌کند.

This study aims to foreground key literary works in Persian and Australian culture that deal with the representation of exile and dislocation. Through cultural and literary analysis, Dislocation, Writing, and Identity in Australian and Persian Literature investigates the influence of dislocation on self-perception and the remaking of connections both through the act of writing and the attempt to transcend social conventions. Examining writing and identity in David Malouf’s An Imaginary Life (1978), Iranian Diaspora Literature, and Shahrnush Parsipur’s Women Without Men (1989/ Eng.1998), Hasti Abbasi provides a literary analysis of dislocation, with its social and psychological manifestations. Abbasi reveals how the exploration of exile/dislocation, as a narrative that needs to be investigated through imagination and meditation, provides a mechanism for creative writing practice.