Disease and Death in Eighteenth-Century Literature and Culture: Fashioning the Unfashionable

این مجموعه جنبه‌های مختلف نگرش به بیماری و مرگ را در نوشته‌های قرن هجدهم بررسی می‌کند. با در نظر گرفتن سه حالت - دلسوزی، بیماری‌های جنسی و بیماری‌های عفونی - و همچنین خود مرگ، مشارکت‌کنندگان به بررسی راه‌هایی می‌پردازند که در آن نوشته‌های آن دوره آنها را در مرزی بین مدگرایی و عدم مد قرار می‌داد و آنها را با مدها و گرایش‌های اجتماعی کنونی مرتبط می‌کرد. /p>

این مقاله‌ها همچنین به روش‌هایی می‌پردازند که در آن بیماری‌ها به معنای فرهنگی، اخلاقی، مذهبی و حتی سیاسی تبدیل شدند. از آثار ادبی به عنوان مدرک استفاده می شود، اما از نوشته های پزشکی، مکاتبات شخصی و خاطرات نیز استفاده می شود. بیماری ها یا شرایطی که مورد بررسی قرار می گیرند عبارتند از سفلیس، ناتوانی جنسی مردانه، طاعون، آبله و مصرف. مرگ، در نهایت، هم از نظر نویسندگانی که معانی را در مرگ می‌سازند و هم از نظر شکل‌گیری شهرت پس از مرگ مورد بررسی قرار می‌گیرد.

This collection examines different aspects of attitudes towards disease and death in writing of the long eighteenth century. Taking three conditions as examples – ennui, sexual diseases and infectious diseases – as well as death itself, contributors explore the ways in which writing of the period placed them within a borderland between fashionability and unfashionability, relating them to current social fashions and trends.

These essays also look at ways in which diseases were fashioned into bearing cultural, moral, religious and even political meaning. Works of literature are used as evidence, but also medical writings, personal correspondence and diaries. Diseases or conditions subject to scrutiny include syphilis, male impotence, plague, smallpox and consumption. Death, finally, is looked at both in terms of writers constructing meanings within death and of the fashioning of posthumous reputation.