دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Paolo Zellini
سری: Biblioteca scientifica 67
ISBN (شابک) : 8845936775, 9788845936777
ناشر: Adelphi
سال نشر: 2022
تعداد صفحات: 406
[416]
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Discreto e continuo. Storia di un errore به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب محتاطانه و مستمر. تاریخچه یک اشتباه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سیمون ویل مینویسد: «با شروع از یونان، علم نوعی گفتوگوی بین امر پیوسته و گسسته است». گفت و گوی اجتناب ناپذیر زیرا استمرار و گسسته «مقدار ذهن انسان است که لزوماً به یکی و دیگری می اندیشد و طبیعی است که از یکی به دیگری می گذرد». بیش از مقولههایی از طبیعت - که تصاویر دریا و دانههای شن را میتوان به آنها ادغام کرد - پیوسته و با احتیاط آنها «قطبهای یک مکمل فکری اساسی در همه زمانها» هستند و کاربردهایشان به همه جا میرسد: از اعداد غیرمنطقی گرفته تا پیکسلها. که تصاویر دیجیتال را تشکیل می دهند، به الگوریتم های در حال تکثیر که دنیای ما بر آن استوار است. پائولو زلینی در این کتاب خود را به ردیابی مجدد - با دقت و عمق تحقیقی که او را متمایز می کند - محدود نمی کند - تاریخ منازعات هزاران ساله بین دو قدرت همدست و دشمن، بلکه بسیار فراتر می رود: او در نهایت به ما کمک می کند تا سرزمین ها را مشخص کنیم. ما را از \"خواب جزمی\" بیدار می کند که آنها را از درک نقش های مربوطه باز می دارد. از زمانهای قدیم عادت کردهایم استمرار را بهعنوان یک کل اولیه، یک کل ایدهآل، خودکفا، در همه جا متراکم و فشرده، که همه چیز از آن سرچشمه میگیرد، بدانیم. در عین حال، به دلایل سودمندی و اثربخشی، می پذیریم که آن primum در میان اعداد و بنابراین در گسسته نیز یافت می شود. با این حال، زلینی میگوید: «آنچه ما در واقع میدانیم فقط گسسته است» و تمام محاسبات مدرن مبتنی بر اطلاعات ذاتی مجموعهای از اعداد است که عناصر زنجیرهای را تقریب میکنند که هرگز نخواهیم توانست بدانیم. پس چرا چشم انداز را معکوس نکنیم و استمرار را «تقریبی از گسسته» بدانیم؟ این تز جسورانه زلینی است که حول دایره معیوب ریاضیات می چرخد و نگاهی اجمالی به یک راه ممکن برای خروج ارائه می دهد. اما پس از آن چه چیزی از پیوستار باقی می ماند؟ آیا واقعاً چیزی است که باید یا می توانیم از آن خلاص شویم؟ اشتباه بزرگی است که اینطور فکر کنیم. حتی اگر ناشناخته باشد، پیوستگی یک پیش فرض اجتناب ناپذیر باقی می ماند، ورطه ای بی انتها «معروف تر و نفوذ ناپذیرتر از خود بی نهایت». و \"در تاریکی آن پرتگاه، آن کلیت بی شکل و غیرقابل تعریفی که ما را از هر طرف احاطه کرده است، گنجی تغییرناپذیر هرگز از درخشش باز نمی ایستد\".
«A partire dalla Grecia, la scienza è una sorta di dialogo fra il continuo e il discreto» scriveva Simone Weil. Un dialogo inevitabile perché il continuo e il discreto «sono un dato della mente umana, che pensa necessariamente l’uno e l’altro, ed è naturale che passi dall’uno all’altro». Più che categorie della Natura – a cui si potrebbero assimilare le immagini del mare e dei granelli di sabbia – continuo e discreto sono «i poli di una fondamentale complementarità del pensiero di tutti i tempi» e le loro applicazioni arrivano ovunque: dai numeri irrazionali ai pixel che compongono le immagini digitali, agli algoritmi proliferanti su cui si regge il nostro mondo. In questo libro Paolo Zellini non si limita a ripercorrere – con la precisione e la profondità di indagine che lo contraddistinguono – la storia della millenaria contesa tra due potenze complici e nemiche, ma va molto oltre: ci aiuta finalmente a delimitarne i territori, risvegliandoci dal «sonno dogmatico» che impediva di coglierne i rispettivi ruoli. Fin dall’antichità siamo abituati a pensare il continuo come un primum, un insieme ideale, autosufficiente, ovunque denso e compatto, da cui ogni cosa ha origine. Allo stesso tempo, per ragioni di utilità ed efficacia, accettiamo che quel primum si trovi anche in mezzo ai numeri, e quindi nel discreto. Eppure, afferma Zellini «ciò che conosciamo effettivamente è solo il discreto» e tutto il calcolo moderno si basa sull’informazione insita nelle serie di numeri che approssimano elementi di un continuo che non potremo conoscere mai. Perché dunque non capovolgere la prospettiva e pensare il continuo come «un’approssimazione del discreto»? Questa l’audace tesi di Zellini, che ruota intorno al circolo vizioso par excellence della matematica, lasciandone intravedere una possibile via d’uscita. Ma allora che cosa resta del continuo? È davvero qualcosa di cui dovremmo o potremmo disfarci? Sarebbe un grave errore pensarlo. Anche se inconoscibile, il continuo rimane un presupposto ineliminabile, un abisso senza fondo «più oscuro e impenetrabile dello stesso infinito». E «nelle tenebre di quell’abisso, di quella totalità amorfa e indefinibile che ci circonda da ogni parte, non smette mai di brillare immutato un tesoro».
Frontespizio Colophon Dedica DISCRETO E CONTINUO 1. I diavoli di Rabelais 2. L’inizio 3. Il continuo di Aristotele 4. Altari vedici e formule incrementali 5. Il flusso dei numeri 6. Numeri di Fibonacci e algoritmi veloci 7. Taglio e continuità 8. Il taglio del lógos 9. Limiti e continuità: origine algoritmica 10. Il continuo di Bernard Bolzano 11. Valori intermedi 12. Il salto del demone 13. Il punto 14. Finzioni 15. L’euforia del discontinuo 16. Il continuo di Cantor 17. Contrazione delle distanze 18. Funzioni differenziabili 19. Equazioni e atomismo 20. Matrici 21. Il residuo matematico 22. Un edificio costruito sulla sabbia 23. Il Congresso di Parigi 24. Discretizzazione 25. Precondizionamento 26. Continuità e stabilità 27. Problemi di minimo 28. Immagini matematiche 29. Tempo matematico e tempo vissuto 30. Il continuo come approssimazione del discreto Note ai capitoli Note Indice dei nomi