Discordant Melody: Alexander Zemlinsky, His Songs, and the Second Viennese School

الکساندر زملینسکی (1871-1942) که توسط بسیاری از برجسته‌ترین معاصرانش، از جمله آرنولد شوئنبرگ، مورد احترام قرار می‌گیرد، تحت حمایت برامس و مالر بود. با وجود این، او تحت الشعاع آهنگسازان مکتب دوم وین قرار گرفت و تا سال ها پس از مرگش صرفاً به عنوان برادر شوهر شوئنبرگ یاد می شد. اما با جشن های صدمین سالگرد تولد زملینسکی، محققان بررسی دقیق آثار او را آغاز کردند و متوجه شدند که استادی فراموش شده را کشف کرده اند. موهبت ملودیک فوق العاده زملینسکی در اپراها، آثار کرال، موسیقی مجلسی و قطعات سمفونیک متجلی شد، اما در بیش از صد آهنگ او به طور کامل به کار گرفته شد.

در این مهم جدید. مطالعه - اولین اثر از این دست به زبان انگلیسی - لورین گورل بر روی این آهنگ‌ها تمرکز می‌کند و راه‌هایی را نشان می‌دهد که آنها پلی بین دروغ رمانتیک قرن نوزدهم و آوانگارد قرن بیستم را نشان می‌دهند. آثار گورل که برای محققانی که هم آهنگ هنری آلمانی و هم توسعه مکتب وین دوم را مطالعه می‌کنند، از آهنگ‌های زملینسکی به‌عنوان دریچه‌ای استفاده می‌کند که از طریق آن یک شخصیت موسیقی مهم و بسیار تأثیرگذار را بررسی می‌کند.

Esteemed by many of his most distinguished contemporaries, including Arnold Schoenberg , Alexander Zemlinsky (1871-1942) was a protégé of Brahms and Mahler. Despite this, he was overshadowed by the composers of the second Viennese school, and for many years after his death was remembered merely as the brother-in-law of Schoenberg. But with centenary celebrations of Zemlinsky's birth, scholars began a careful examination of his works and realized they had discovered a forgotten master. Zemlinsky's wonderful melodic gift was manifested in operas, choral works, chamber music, and symphonic pieces, but was realized most fully in his more than one hundred songs.

In this important new study—the first such work in English—Lorraine Gorrell focuses on these songs, revealing the ways in which they represented a bridge between the 19th-century romantic lied and the 20th-century avant-garde. Of interest to scholars studying both the German art song and the development of the second Viennese school, Gorrell's work uses Zemlinsky's songs as a lens through which to examine an important, highly influential musical figure.