Disciplines and Doctorates

توصیه ها در مورد چگونگی دستیابی به دکترا معمولاً بی ربط هستند زیرا روش های ایجاد و گزارش دانش از یک رشته رشته و تخصص به رشته دیگر به شدت متفاوت است. با این حال، استاد راهنما و داوطلبان دکترا به طور یکسان می‌دانند که پروتکل‌ها یا پارامترهای خاصی وجود دارد که غالباً ماهیت نامشخصی دارند، که بر موفقیت آن حکومت می‌کنند و باید تسلط پیدا کنند. این کتاب به بررسی ماهیت این پروتکل‌ها و پارامترها می‌پردازد و آنها را به ویژگی‌های همزاد حوزه‌های دانش و قراردادهای اجتماعی که نحوه گزارش دانش جدید را محدود می‌کنند مرتبط می‌کند.

' رشته ها و دکترا تجزیه و تحلیل مفصلی از تجربه یادگیری برای ایجاد دانش جدید در سطح دکترای پژوهشی ارائه می دهد. این کار را از دیدگاه سرپرستان و نامزدها در طیف وسیعی از رشته‌ها در محیط‌های دانشگاهی مختلف انجام می‌دهد. این اساساً از یک تحقیق تجربی در مقیاس بزرگ در تعدادی از دانشگاه‌های استرالیا استفاده می‌کند. همچنین گزارش مقایسه ای از تحصیل دکتری در سیستم های مختلف ملی ارائه می دهد.

Advice about how to achieve a PhD usually falls short of relevance because the ways of creating and reporting knowledge differ dramatically from one disciplinary field and specialisation to another. Yet supervisors and doctoral candidates alike know that there are certain protocols or parameters, often inexplicit in nature, that govern its achievement and that need to be mastered. This book sets out to explore the nature of these protocols and parameters, linking them to the cognate characteristics of fields of knowledge and to social conventions constraining how new knowledge is reported.

‘Disciplines and Doctorates’ provides a detailed analysis of the experience of learning to make new knowledge at the level of the research doctorate. It does so from the perspectives of both supervisors and candidates across a range of disciplines in different university settings. It draws principally upon a very large-scale, empirical investigation at a number of Australian universities. It also provides a comparative account of doctoral study in different national systems.