Disasters and the Media: Managing Crisis Communications

مدیریت بحران برای سازمان ها اهمیت فزاینده ای دارد. با ظهور گروه های فشار تک موضوعی، توسعه مصرف کنندگان پیشرفته و آگاه و رای دهندگان بی ثبات، هیچ سازمانی در بخش دولتی یا خصوصی نمی تواند از آمادگی برای مقابله با بلایایی که ممکن است برایش رخ دهد غفلت کند. هدف این کتاب بهبود رابطه بین رسانه‌ها و کسانی است که در زمان بحران یا فاجعه مورد بررسی قرار می‌گیرند، از طریق ایجاد درک متقابل از نیازهای آنها. با تکیه بر تجربه تمرین‌کنندگان، هدف آن انتشار عملکرد خوب است. بخش اول زمینه را تعیین می کند و برخی مسائل کلی را در مورد موضوع ارتباط در زمان بحران یا فاجعه مطرح می کند. بخش دوم به روابط بین رسانه ها و کسانی که سعی در مدیریت بحران در روابط عمومی و اطلاعات عمومی دارند می پردازد. این شامل تعدادی از مطالعات موردی است که هر کدام توسط یک متخصص ارائه شده است و به وضوح توضیح می دهد که چگونه انواع بحران ها و بلایا توسط سازمان های مربوطه مدیریت شده اند و چگونه آنها توسط رسانه ها گزارش شده اند. بخش سوم یک مطالعه موردی گسترده از فاجعه هیلزبورو است که با نگاهی صریح به آنچه اتفاق افتاده از منظر چهار فرد بسیار متفاوت که از نزدیک درگیر عواقب آن بودند، می‌پردازد. بخش آخر شامل فصول مربوط به ارزش آموزش و تمرین، و برخی از درس های آموخته شده از دانبلین است.

Crisis management is of increasing importance to organisations. With the rise of single-issue pressure groups, the development of sophisticated and informed consumers and volatile voters, no organisation in the public or private sector can afford to neglect preparation for dealing with the disasters that may befall it. This book aims to improve the relationship between the media and those subject to media scrutiny at a time of crisis or disaster by generating mutual understanding of their needs. Drawing on the experience of practitioners, it aims to disseminate good practice. Part I sets the context and raises some general issues on the theme of communicating at a time of crisis or disaster. Part II looks at the relationships between media and those who are trying to manage the crisis in public relations and public information terms. It contains a number of case studies, each contributed by an expert, clearly explaining how a variety of crises and disasters were managed by the organisations concerned, and how they were reported by the media. Part III is an extended case study of the Hillsborough disaster, taking a candid look at what happened from the perspective of four very different people who were closely involved in the aftermath. The final section includes chapters on the value of training and rehearsal, and some of the lessons learned from Dunblane.