دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jay Timothy Dolmage
سری:
ناشر: Syracuse University Press
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 368
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 14 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Disability Rhetoric به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بلاغت ناتوانی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بلاغت ناتوانی اولین کتابی است که نظریه و تاریخ بلاغت را از دریچه مطالعات معلولیت می بیند. به طور سنتی، بدن در بهترین حالت، به عنوان یک حواس پرتی بلاغی دیده می شود. در بدترین حالت، کسانی که بدنشان با طیف محدودی از هنجارها مطابقت ندارد، از صحبت کردن محروم می شوند. با این حال، دولماژ استدلال می کند که ارتباط همیشه با معنای بدن وسواس داشته است و تفاوت بدنی همیشه به شدت شعاری است. به دنبال این بازنویسی تاریخ بلاغی، او توسعه یک نظریه جدید را ترسیم می کند و این ایده را تأیید می کند که تمام ارتباطات تجسم یافته است، بدن نقش اصلی را در تمام بیان ایفا می کند، و توجه بیشتر به طیفی از بدن ها ضروری است. درک بهتر تاریخ های بلاغی، نظریه ها و احتمالات.
Disability Rhetoric is the first book to view rhetorical theory and history through the lens of disability studies. Traditionally, the body has been seen as, at best, a rhetorical distraction; at worst, those whose bodies do not conform to a narrow range of norms are disqualified from speaking. Yet, Dolmage argues that communication has always been obsessed with the meaning of the body and that bodily difference is always highly rhetorical. Following from this rewriting of rhetorical history, he outlines the development of a new theory, affirming the ideas that all communication is embodied, that the body plays a central role in all expression, and that greater attention to a range of bodies is therefore essential to a better understanding of rhetorical histories, theories, and possibilities.