Digitale Signaturen

امضای دیجیتال بر اساس الگوریتم‌های رمزنگاری است و هدف قوانین ملی تضمین این است که امضاهای دیجیتال/الکترونیکی از نظر شواهد با امضاهای دست‌نویس برابری می‌کنند. امنیت جعلی امضای دیجیتال یک نیاز ضروری است. مفهوم استفاده برای امضای دیجیتال، بیش از همه، باید هزینه ها و خطراتی را که بین سازنده امضا و تأیید کننده بر اساس اصل آلاینده می پردازد و مدل مسئولیت حوزه توزیع می کند، توزیع کند. این کتاب روش‌های شناخته شده برای بررسی اعتبار امضای دیجیتال را ارائه می‌کند، مشکلات را تجزیه و تحلیل می‌کند و راه‌حل‌های جدیدی را پیشنهاد می‌کند که در خدمت اجرای برنامه‌های کاربردی تجارت الکترونیک چندجانبه و ایمن هستند. مشخصات قانون امضا و X.509 لحاظ شده است. تئوری در مورد ارسال و دسترسی به اظهارنامه های BGB با رویه پیام های امضا شده و ارسال شده به صورت الکترونیکی مقایسه می شود، پتانسیل های خطر موجود شناسایی می شود و مدلی برای تصدیق منصفانه پیام های امضا شده دیجیتالی ایجاد می شود.

Digitale Signaturen basieren auf kryptographischen Algorithmen und nationale Gesetze zielen auf die beweisrechtliche Gleichstellung digitaler/elektronischer Signaturen mit handschriftlichen Unterschriften. Die Fälschungssicherheit digitaler Signaturen ist dabei eine wesentliche Voraussetzung. Ein Nutzungskonzept für digitale Signaturen sollte vor allem auch entstehende Aufwände und Risiken nach dem Verursacherprinzip und dem Modell der Sphärenverantwortung zwischen Signaturersteller und -prüfer verteilen. Im Buch werden die bekannten Verfahren der Gültigkeitsprüfung digitaler Signaturen vorgestellt, Probleme analysiert und neue Lösungsansätze vorgeschlagen, die zur Realisierung mehrseitig sicherer E-Commerce-Anwendungen dienen. Die Vorgaben des Signaturgesetzes und X.509 werden dabei berücksichtigt. Die Theorie über Abgabe und Zugang von Erklärungen des BGB wird dem Verfahren signierter und elektronisch übermittelter Nachrichten gegenüber gestellt, dabei bestehende Risikopotentiale identifiziert und ein Modell zur fairen Kenntnisnahme digital signierter Nachrichten entwickelt.