Digital Humanities and Film Studies: Visualising Dziga Vertov's Work

این کتاب روش‌های کمی داده‌کاوی و تجسم اطلاعات را برجسته می‌کند و استفاده از آنها را در رابطه با فیلم‌ها و نوشته‌های کارگردان روسی، زیگا ورتوف، بررسی می‌کند. اساس نظری این اثر به زمانی برمی‌گردد که گروهی از هنرمندان و دانشمندان روسی، که به «فرمالیست‌ها» معروف هستند، مفاهیم جدیدی در مورد چگونگی مطالعه و سنجش هنر ایجاد کردند. این کتاب آن ایده ها را به عصر دیجیتال می آورد. یکی از سؤالات اصلی کتاب این است که "چگونه می توان مفاهیم فرضی در مطالعات فیلم را با استفاده از داده های تجربی و ابزارهای آماری پشتیبانی یا جعل کرد؟" مرحله اول شامل حاشیه نویسی دستی و کامپیوتری فیلم ها است که منجر به تولید داده های تجربی می شود که سپس برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده می شود اما مهمتر از آن برای توسعه تجسم ها استفاده می شود. مطالعات این نوع علاوه بر این، زمینه ارائه بصری فرآیندهای مبتنی بر زمان را روشن می کند. منطقه ای که منشأ آن در حوزه فرمالیستی روسیه در دهه 1920 است و اخیراً به دلیل پیشرفت های تکنولوژیکی و امکانات جدید برای تجزیه و تحلیل به کمک رایانه مجموعه داده های بزرگ و پیچیده، اهمیت جدیدی پیدا کرده است. برای دستیابی به درک عمیقی از ورتوف و فیلم‌هایش، تجزیه و تحلیل داده‌های دستی یا به کمک رایانه باید با دانش تاریخی فیلم و مطالعه منابع اولیه ترکیب شود. علاوه بر این، وضعیت مواد فیلم باقیمانده و تجزیه و تحلیل دقیق این مواد همراه با دانش فناوری فیلم های تاریخی، بینشی از سیاست آرشیوی و فرهنگ سیاسی در اتحاد جماهیر شوروی در دهه های 1920 و 30 ارائه می دهد.

This book highlights the quantitative methods of data mining and information visualization and explores their use in relation to the films and writings of the Russian director, Dziga Vertov. The theoretical basis of the work harkens back to the time when a group of Russian artists and scholars, known as the “formalists,” developed new concepts of how art could be studied and measured. This book brings those ideas to the digital age. One of the central questions the book intends to address is, “How can hypothetical notions in film studies be supported or falsified using empirical data and statistical tools?” The first stage involves manual and computer-assisted annotation of the films, leading to the production of empirical data which is then used for statistical analysis but more importantly for the development of visualizations. Studies of this type furthermore shed light on the field of visual presentation of time-based processes; an area which has its origin in the Russian formalist sphere of the 1920s and which has recently gained new relevance due to technological advances and new possibilities for computer-assisted analysis of large and complex data sets. In order to reach a profound understanding of Vertov and his films, the manual or computer-assisted data analysis must be combined with film-historical knowledge and a study of primary sources. In addition, the status of the surviving film materials and the precise analysis of these materials combined with knowledge of historical film technology provide insight into archival policy and political culture in the Soviet Union in the 1920s and 30s.