Diffusion Chamber Culture: Hemopoiesis, Cloning of Tumors, Cytogenetic and Carcinogenic Assays

اگرچه کشت محفظه انتشار مدتها قبل از کشت بافت ارتو داکس توسط Metchnikoff (1887) آغاز شد، تنها تلاشهای پراکنده ای برای استفاده از این روش برای مطالعه تکثیر سلولی صورت گرفته است (مروری توسط Carsten، فصل 1). نه چندان دور فرهنگ اتاق انتشار لقب فرهنگ "اتاق سردرگمی" داشت. من معتقدم که این کنفرانس سردرگمی را برطرف کرده است و واقعاً به ارزش ذاتی سیستم اشاره خواهد کرد. این جایگزینی برای کشت در شرایط آزمایشگاهی یا مطالعات in vivo نیست. هر دو را تکمیل می کند. دکتر Arne B~yum فرهنگ محفظه انتشار را در آزمایشگاه ملی بروکهاون معرفی کرد. پس از موفقیت اندکی در نشان دادن اینکه می توان مغز استخوان انسان را کشت و با محرک های مناسب باعث القای erythropoiesis در اتاقک های انتشار شد، تعدادی از شرکت کنندگان در این کنفرانس از Brookhaven بازدید کردند تا از نزدیک این فناوری ساده را بیاموزند و آن را در آزمایشگاه های خود به کار ببرند. با این حال، این تکنیک به طور گسترده گسترش نیافت و بحث‌هایی به وجود آمد که در آن سؤالات یکسانی بارها پرسیده شد: آیا تکنیک اتاق انتشار می‌تواند اطلاعاتی را ارائه دهد که با سرعت و سهولت بیشتر و با هزینه کمتر توسط متخصصان فناوری آزمایشگاهی قابل دستیابی نباشد؟ در نتیجه علاقه و مشارکت عمیق ما با فرهنگ اتاق انتشار، دکتر A. L. Carsten و من این کنفرانس را سازماندهی کردیم. هدف اصلی این کنفرانس جستجوی پاسخ برای سوال فوق بود.

Even though diffusion chamber culture was commenced long before ortho­ dox tissue culture by Metchnikoff (1887) there have been only sporadic attempts to use this methodology to study cell proliferation (review by Carsten, Chap. 1). Not so long ago diffusion chamber culture was nicknamed "confusion chamber" culture. I believe this conference has removed the confusion and will truly point out the intrinsic value of the system. It is not a substitute for established in vitro culture nor for in vivo studies. It complements both. Dr. Arne B~yum introduced diffusion chamber culture at Brookhaven National Laboratory. After some modest success in showing that one could culture human bone marrow and with appropriate stimuli induce erythro­ poiesis in diffusion chambers, several of the participants at this conference visited Brookhaven to learn firsthand this simple technology and to apply it in their own laboratories. However, the technique did not spread widely and controversy arose in which the same question was repeatedly asked: Can the diffusion chamber technique provide information that is not ob­ tainable more rapidly and easily, and at less expense by the in vitro tech­ niques? As a result of our deep interest in and involvement with diffusion chamber culture Dr. A. L. Carsten and I organized this conference. A major objective of this conference was to seek answers to the above question.