دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Diego Fusaro
سری:
ISBN (شابک) : 9788831801683
ناشر: Rizzoli
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 332 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Difendere chi siamo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب از خودمان دفاع کنیم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پازولینی پیش از این، در زمانهای نامطمئن، قدرت جهانیگرای جدید را بهعنوان «خشونتآمیزترین و تمامیتخواهترین قدرتی که تا به حال وجود داشته است، توصیف کرده بود: ماهیت مردم را تغییر میدهد، وارد عمیقترین وجدان میشود». و تصادفی نیست که او تا آنجا پیش رفته بود که با آینده نگری روشن از «نسل کشی فرهنگی» صحبت کرد. تمدن جهانی که ما در آن زندگی می کنیم، با پنهان کردن خود در پشت نمای چندفرهنگ گرایی، که تنها تکرار بی پایان همان مدل درست سیاسی است، در واقع تفاوت ها را نمی پذیرد. تنها یک نمایه مجاز وجود دارد: مصرف کننده ریشه کن شده، غیرقابل تشخیص از دیگران، بدون هویت یا عمق فرهنگی. برای استفاده از کلمات فوسارو، جهانی گرایی مبتنی بر یک شمول خنثی کننده است: \"به نام بازار یکپارچه، به گونه ای عمل می کند که هر موجودی به کالایی در گردش آزاد تبدیل شود، بدون مرزهای سیاسی و ژئوپلیتیکی، اخلاقی و اخلاقی، مذهبی و قانونی\". . در این چشمانداز تحریفشده، هر سنتی قربانی پیشرفت جعلی توربوکاپیتالیستی میشود، که «نه مردمانی را میخواهد که ریشه در تاریخ و سرزمین خود داشته باشند، نه سوبژکتیویتههایی با هویت قوی و قادر به مقاومت، بلکه مصرفکنندگانی با «حداقل» و خودشیفته، با هویت مایع، ابزاری و زودگذر. خریداران نامشخص برای فروش همان توهم در همه جا. چگونه می توانیم با این «هتروفوبیا» رایج مخالفت کنیم؟ بازیابی و دفاع از ارزش هویت خود که تنها در گفتگو با تفاوت های دیگری تعریف می شود. در این مقاله تند و تحریکآمیز، صدای انتقادی دیگو فوسارو از ما دعوت میکند تا ریشههای خود را دوباره تصاحب کنیم. به تعلیم مجدد خود - و مهمتر از همه برای آموزش مجدد جوان ترها، محکوم به آینده ای نامطمئن که خطر پذیرفتن منفعلانه آن را دارند - همانطور که مارکس گفت \"رویای یک چیز را ببینیم.\" به تصویری از آینده ای کمتر ناشایست نسبت به آینده ای که ما را فقط به عنوان یک کالا در میان کالاها می بیند.
Già Pasolini, in tempi non sospetti, aveva inquadrato il nuovo potere globalista come «il più violento e totalitario che ci sia mai stato: esso cambia la natura della gente, entra nel più profondo delle coscienze». E non è un caso se si era spinto a parlare, con lucida lungimiranza, di «genocidio culturale». Mascherandosi dietro un multiculturalismo di facciata, che è solo la riproposizione infinita dello stesso modello politically correct, la civiltà globale in cui viviamo non accetta infatti differenze. Esiste un unico profilo consentito: quello del consumatore sradicato, indistinguibile dagli altri, senza identità né spessore culturale. Per usare le parole di Fusaro, il globalismo si fonda su un\'inclusione neutralizzante: «in nome del mercato unificato, opera affinché ogni ente si muti in merce liberamente circolante, senza frontiere politiche e geopolitiche, morali ed etiche, religiose e giuridiche». In quest\'ottica distorta, ogni tradizione è sacrificata sull\'altare del finto progresso turbocapitalista, che vuole «non popoli radicati nella loro storia e nella loro terra, né soggettività dall\'identità forte e capaci di opporre resistenza, bensì consumatori dall\'io minimo e narcisista, con identità liquide, gadgetizzate ed effimere». Acquirenti indistinti cui vendere ovunque la stessa illusione. Come possiamo opporci a quest\'imperante «eterofobia»? Recuperando e difendendo il valore della nostra identità, che si definisce solo nel dialogo con le differenze dell\'altro. In questo saggio acuto e provocatorio, la voce critica di Diego Fusaro ci invita dunque a riappropriarci delle nostre radici; a rieducarci - e rieducare soprattutto i più giovani, condannati a un futuro precarizzato che rischiano di accettare supinamente - al «sogno di una cosa», come diceva Marx. All\'immagine di un futuro meno indecente di quello che ci vede solo come merce tra le merci.