Die Wohlfahrtsverbände im NS-Staat: Die NSV und die konfessionellen Verbände Caritas und Innere Mission im Gefüge der Wohlfahrtspflege des Nationalsozialismus

موضوع این مطالعه سه سازمان رفاهی کاریتاس، ماموریت داخلی و رفاه خلق سوسیالیست ملی می باشد. تعامل آنها، تامین مالی آنها و توسعه موجودی در دوره نازی تجزیه و تحلیل می شود.
تحقیقات اولیه در مورد سیاست های اجتماعی و رفاهی دولت نازی بر نهادهای دولتی، زمینه های کاری انتخاب شده و مشتریان متمرکز است. در حالی که در بهترین حالت سازمان رفاه NS، NSV، با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گرفت، دو سازمان بزرگ رفاه کلیسا در بهترین حالت به حاشیه رانده شدند. در جایی که این اتفاق می افتد، استدلال معمولاً به این صورت است: NS انجمن های کلیسا را ​​عقب رانده یا حذف کرد. حداقل این هدف (نهایی) او بود. وسیله برای این کار، خشک شدن مالی انجمن های کلیسا بود، که قرار بود NSV کار آنها را به عهده بگیرد.
ماندگاری این استدلال در کار حاضر مورد بررسی قرار گرفت. سه سوال اصلی دنبال شد:
1. چه رابطه ای بین انجمن های کلیسا و NSV وجود داشت؟
2. تعداد امکانات و کارکنان انجمن ها چگونه توسعه یافت.
3. تأمین مالی انجمن ها چگونه توسعه یافت.
رابطه رقابت و همکاری از دیدگاه تمامی بازیگران اصلی بررسی می شود. این چند دیدگاه منجر به بینش های جدیدی می شود. برای اولین بار، اطلاعات آماری داده های کافی و در نتیجه یک مبنای تجربی قابل اعتماد را فراهم می کند.

Gegenstand dieser Untersuchung sind die drei Wohlfahrtsverbände Caritas, Innere Mission und Nationalsozialistische Volkswohlfahrt. Analysiert wird deren Interaktion, ihre Finanzierung und die Entwicklung des Bestandes während der NS-Zeit.
Die einsetzende Forschung zur Sozial- und Wohlfahrtspolitik des NS-Staates konzentriert sich auf staatliche Institutionen, ausgewählte Arbeitsfelder und Klienten. Während allenfalls der NS-Wohlfahrtsverband, die NSV, näher betrachtet wurde, tauchen die beiden großen kirchlichen Wohlfahrtsverbände bestenfalls am Rande auf. Wo dies geschieht, wird meist so argumentiert: Der NS hat die kirchlichen Verbände zurückgedrängt bzw. ausgeschaltet; das war jedenfalls sein (End-) ziel. Mittel hierzu war die finanzielle Austrocknung der kirchlichen Verbände, deren Arbeit die NSV übernehmen sollte.
Die Haltbarkeit dieser Argumentation wurde in der vorliegenden Arbeit untersucht. Drei Hauptfragen wurde dabei nachgegangen:
1. Wie gestaltete sich das Verhältnis der kirchlichen Verbände zur NSV;
2. wie entwickelte sich der Bestand an Einrichtungen und Personal der Verbände;
3. Wie entwickelte sich die Finanzierung der Verbände.
Das Verhältnis von Konkurrenz und Kooperation wird aus der Perspektive aller Hauptakteure beleuchtet; diese Multiperspektivität führt zu neuen Erkenntnissen. Die statistischen Angaben liefern erstmals überhaupt hinreichende Daten und damit eine verläßliche empirische Grundlage.