Die Strategiediskussion in der Sowjetunion: Zum Wandel der sowjetischen Kriegsführungskonzeption in den achtziger Jahren

کار حاضر عمدتاً در اواخر دهه 1980 ایجاد شد، یعنی در زمانی که بحث استراتژی مورد بررسی در اینجا هنوز در جریان بود. بنابراین دیدگاه همراه با سیاست تحلیل غیرقابل انکار است. از آنجایی که اتحاد جماهیر شوروی دیگر وجود ندارد و منازعه شرق و غرب اکنون پایان یافته است، بررسی تغییر استراتژیک در اتحاد جماهیر شوروی ممکن است در نگاه اول غیرقابل توصیف به نظر برسد. با این حال، نویسنده بر این باور است که او با مطالعه خود چیزی بیش از صرفاً در پردازش تاریخی یکی از جالب ترین دوره های تاریخ پس از جنگ که تجربه کرده است، داشته است. تجزیه و تحلیل بحث استراتژی در اواخر دهه 1980 کمی بیشتر بر شبکه پیچیده روابط بین رهبران سیاسی و نظامی در مسکو روشن می کند. علاوه بر این، آگاهی دقیق از شرایط چارچوب و پیشینه ای که تفکر نظامی در ستاد کل مسکو را تعیین می کند، پیش نیازی ضروری برای تحلیل های سیاسی آینده در مورد توسعه استراتژی های نظامی جدید و پس از شوروی است. این اثر در بهار 1992 در گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد برلین به عنوان پایان نامه پذیرفته شد. وجود خود را در درجه اول مدیون کمک مالی بنیاد فولکس واگن است. این کمک مالی به نویسنده امکان داد تا در انستیتوی فدرال مطالعات اروپای شرقی و بین‌المللی (BIOst) در کلن و در طول اقامت طولانی‌تر خارج از کشور در مسکو، واشنگتن (دی سی) و سندهرست (انگلیس) در مورد تحولات نظامی استراتژیک در اتحاد جماهیر شوروی اطلاعاتی کسب کند. نویسنده مدیون قدردانی زیادی از کارکنان موسسه فدرال است. این به ویژه در مورد دکتر صدق می کند. گرهارد وتیگ، که این مطالعه را آغاز کرد و به طور انتقادی نظارت کرد، و آقای OTL i. g.

Die vorliegende Arbeit entstand zu einem großen Teil während der späten 80er Jahre, also zu einer Zeit, als die hier untersuchte Strategiedis­ kussion noch in vollem Gang war. Der politikbegleitende Blickwinkel der Analyse ist daher unverkennbar. Da die Sowjetunion nicht mehr existiert und der Ost-West-Konflikt inzwischen überwunden ist, mag eine Untersuchung des Strategiewandels in der UdSSR auf den ersten Blick anachronistisch erscheinen. Der Autor glaubt aber, mit seiner Studie mehr als nur einen Beitrag zur zeitgeschichtlichen Aufarbeitung einer der interessantesten Perioden der von ihm erlebten Nachkriegsgeschichte geleistet zu haben. Eine Analyse der Strategiediskussion der späten 80er Jahre bringt etwas mehr Licht in die komplexen Beziehungsgeflechte zwischen politischer und militärischer Führung in Moskau. Zudem ist eine genaue Kenntnis der Rahmenbedingungen und Hintergründe, die das militärische Denken im Moskauer Generalstab bestimmen, eine unabdingbare Voraussetzung für künftige politikbegleitende Analysen der Herausbildung neuer, post-sowjetischer Militärstrategien. Die vorliegende Arbeit wurde im Frühjahr 1992 als Dissertation am Fachbereich Politische Wissenschaften der Freien Universität Berlin angenommen. Sie verdankt ihre Entstehung vor allem einem Stipendium der Volkswagen-Stiftung. Diese Förderung erlaubte es dem Verfasser, am Bundesinstitut für ostwissenschaftliche und internationale Studien (BIOst) in Köln und bei längeren Auslandsaufenthalten in Moskau, Washington (D. C. ) und Sandhurst (England) Einblick in die militärstrategischen Entwicklungen in der UdSSR zu nehmen. Der Verfasser ist den Mitarbeitern des Bundesinstituts zu großem Dank verpflichtet. Dies gilt vor allem für Herrn Dr. Gerhard Wettig, der die Studie angeregt und kritisch betreut hat, und Herrn OTL i. G.