Die Stadt, das Fremde und die Furcht vor Kriminalitat

یواخیم هافله تأثیر پدیده های بی نظمی شهری (بی ادبی) را بر ترس و نگرش نسبت به جرم بررسی می کند. این مدل بی نظمی و/یا رویکردهای مشابه (مثلاً رویکرد پنجره های شکسته) را برای توضیح ترس شخصی از جرم تحت بررسی قرار می دهد. نویسنده با کمک تحلیل های آماری چند سطحی قادر است تأثیرات مستقل بافت اجتماعی- فضایی را بر ترس از جرم و نگرش های شخصی نسبت به جرم بررسی کند. نتایج، از جمله، نشان می دهد که بی ادبی ها تأثیری دوسوگرا و گاه کاملاً متناقض بر ترس از جرم دارند. به ویژه، بی ادبی های اجتماعی یا اقدامات انحرافی، درک خطر را افزایش می دهد و منجر به کاهش امنیت مرتبط با جرم می شود. بی ادبی های اجتماعی، که اغلب مظاهر آشکار فقر هستند، به طور فزاینده ای به عنوان یک تهدید عمومی تعبیر می شوند که در ارزیابی خطر افزایش یافته قربانی شدن یک جنایت نیز منعکس می شود.

Joachim Häfele untersucht den Einfluss von urbanen Disorder-Phänomenen (Incivilities) auf die Furcht vor und die Einstellungen zu Kriminalität. Damit stehen das Disorder-Modell und/oder ähnliche Ansätze (z. B. Broken-Windows-Ansatz) zur Erklärung personaler Kriminalitätsfurcht auf dem Prüfstand. Mithilfe von statistischen Mehrebenenanalysen gelingt es dem Autor, eigenständige Effekte des sozialräumlichen Kontextes auf Kriminalitätsfurcht und personale Kriminalitätseinstellungen zu untersuchen. Die Ergebnisse zeigen u. a., dass Incivilities eine ambivalente und teilweise durchaus widersprüchliche Wirkung auf die Kriminalitätsfurcht haben. Insbesondere Social Incivilities oder abweichende Handlungen erhöhen die Risikoperzeption und führen zu einem Absinken des kriminalitätsbezogenen Sicherheitsgefühls. Social Incivilities, die häufig sichtbare Erscheinungsformen von Armut darstellen, werden immer stärker als allgemeine Bedrohung interpretiert, was sich auch in einer ansteigenden Risikoeinschätzung, Opfer einer Straftat zu werden, niederschlägt.