Die sprachliche Formierung der politischen Moderne: Spätmittelalter und Renaissance in Italien

پروژه چهار جلدی میان رشته ای به بررسی ارتباط سازنده بین ایده های سیاسی و شکل زبانی و ادبی آنها می پردازد. تمرکز بر پیوند بین شکل‌گیری نظریه سیاسی و ساختارهای زیبایی‌شناختی-شعری و نیز تغییرات پارادایم سیاسی و زبانی در زمینه تاریخ فکری مدرن اروپا است. جلد اول یک تز اصلی مکتب تاریخ فکری کمبریج را دنبال می کند و تولد مفهومی مدرنیته در ایتالیا را بین اواخر قرون وسطی و رنسانس (بیشتر از همه در دانته، مارسیلیوس، ماکیاولی، گوئیچیاردینی) قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه واژگانی در گفتمان سیاسی شهر فلورانس توسعه یافت که ایده‌های خودمختاری و توانایی شکل‌دهی جامعه را در برابر ایده‌های مشیت دینی ایجاد کرد.

Das auf vier Bände angelegte interdisziplinäre Projekt untersucht den konstitutiven Zusammenhang zwischen politischen Ideen und ihrer sprachlich-literarischen Form. Im Fokus steht der Nexus zwischen politischer Theoriebildung und ästhetisch-poetischen Strukturen sowie politischen und sprachlichen Paradigmenwechseln im Rahmen der modernen europäischen Geistesgeschichte. Der erste Band folgt einer Kardinalthese der Cambridge School of Intellectual History und verortet die begriffliche Geburt der Moderne in Italien zwischen Spätmittelalter und Renaissance (v. a. bei Dante, Marsilius, Machiavelli, Guicciardini). Nachgezeichnet wird, wie sich bevorzugt im politischen Diskurs der Stadt Florenz ein Vokabular herausbildete, das die Ideen der Autonomie und Gestaltbarkeit des Gemeinwesens gegen die Vorstellungen religiöser Vorsehung etablierte.