دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Chavall, Traxler. Hans, Kästner. Erich سری: ISBN (شابک) : 9783037920343, 3037920343 ناشر: Oetinger E-Books;Atrium Verlag AG Zürich سال نشر: 2015;2013 تعداد صفحات: 0 زبان: German فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مدرسه دیکتاتورها کمدی در نه صحنه: نمایشی
در صورت تبدیل فایل کتاب Die Schule der Diktatoren Eine Komödie in neun Bildern به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مدرسه دیکتاتورها کمدی در نه صحنه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مکتب دیکتاتورها هم هشدار است و هم توسل. مغز متفکران ناشناس یک دیکتاتوری ایجاد می کنند و مدرسه ای را برای دیکتاتورها اداره می کنند تا بتوانند در هر زمان پس از یک سوء قصد، رئیس دولت فعلی را جایگزین کنند - و مردم متوجه هیچ چیز نمی شوند. اریش کستنر قصد داشت این نمایشنامه را برای بیست سال بنویسد - و هنگامی که سرانجام در سال 1956 ظاهر شد و در سال 1957 در کامرسپیله مونیخ اجرا شد، تماشاگران شوکه شدند. خود کستنر در این مورد چنین اظهار نظر کرد: "شما نمی توانید به هیچ چیز بخندید - حداکثر خودتان. من باید در این بین متوجه می شدم و در طول سال ها این قطعه برای من تلخ تر و تلخ تر شده است."
Die Schule der Diktatoren ist Warnung und Aufruf zugleich. Anonyme Drahtzieher etablieren eine Zwangsherrschaft und betreiben eine Schule der Diktatoren, um so den jeweils amtierenden Staatschef nach einem Attentat jederzeit ersetzen zu können - und das Volk merkt nichts. Zwanzig Jahre plante Erich Kästner, dieses Theaterstück zu schreiben - und als es dann endlich 1956 erschien und 1957 an den Münchner Kammerspielen aufgeführt wurde, war das Publikum schockiert. Kästner selbst äußerte sich dazu wie folgt: "Man kann nichts totlachen - höchstens sich selbst. Das habe ich inzwischen einsehen müssen, und so ist mir das Stück im Laufe der Jahre immer bitterer geraten."