Die regierende Königin — Elizabeth I. von England: Aspekte weiblicher Herrschaft im 16. Jahrhundert

قرن شانزدهم تعداد زیادی از زنان را نشان می‌دهد که به تنهایی حکومت می‌کنند، واقعیتی که با توجه به برداشت‌های رنسانس از ماهیت و رفتار نقش زن و مقایسه آن‌ها با ایده‌آل حاکم بر تعریف مردانه معاصر، شگفت‌آورتر است. با استفاده از مثال الیزابت اول انگلستان، احتمالاً شناخته شده ترین ملکه سلطنتی قرن، شرایط ویژه ای که تحت آن یک زن اقتدار اعمال می کرد، ابتدا تحلیل می شود. به دلایل جنسیتی خاص، نه تنها تربیت او با یک شاهزاده متفاوت بود، بلکه امکان حضور در عرصه عمومی سیاسی و پیامدهای ازدواج برای زن حاکم با یک مرد حاکم متفاوت بود. اگر تفاوت‌های جنسیتی تأثیری در کاهش اقتدار نداشت، باید آن‌ها را در رفتار و اظهارات خود در نظر می‌گرفت.
محور این تحقیق، خودنمایی ملکه در سخنرانی‌ها و دعاهایش است. نوشت، که با آن توجه را به شرایط خاص زن سلطه پاسخ داد.

Das 16. Jahrhundert weist eine große Zahl von Frauen auf, die aus eigenem Recht regierten, eine Tatsache, die um so erstaunlicher ist, zieht man die Renaissancevorstellungen von Natur und Rollenverhalten der Frau in Betracht und vergleicht sie mit dem zeitgenossischen, mannlich definierten Herrscherideal. Am Beispiel Elizabeths I. von England, der wohl bekanntesten regierenden Konigin des Jahrhunderts, werden zunächst die besonderen Bedingungen analysiert, unter denen eine Frau Herrschaft ausübte. Aus geschlechtsspezifischen Grunden unterschied sich nicht nur ihre Erziehung von derjenigen eines Prinzen Auch die Möglichkeiten des Auftretens in der politischen Öffentlichkeit und die Konsequenzen einer Eheschließung waren fur die regierende Frau andere als fur einen männlichen Souverän. Sollten sich geschlechtsspezifische Unterschiede nicht autoritatsmindernd auswirken, mußte sie ihnen in ihrem Verhalten und ihren Äußerungen Rechnung tragen.
Im Mittelpunkt dieser Untersuchung steht dabei die Selbstinszenierung der Königin in den von ihr verfaßten Reden und Gebeten, mit der sie auf die besonderen Bedingungen weiblicher Herrschaft reagierte.