Die psychosozialen Folgen schwerer Unfälle

106 بیمار تصادفات شدیداً مجروح در یک دوره 12 ماهه مورد بررسی قرار گرفتند. علائم روانشناختی مرتبط بالینی در هر سوم فرد یافت شد. با این حال، اختلال استرس تروماتیک تمام عیار نادر بود. نشان داده شد که ایجاد اختلالات روانی پس از سانحه به سختی به ویژگی های آسیب عینی بستگی دارد، اما در درجه اول به تجربه ذهنی رویداد تصادف و پیامدهای آن بستگی دارد. متغیرهای روانی اجتماعی نیز تا حد زیادی مدت ناتوانی در کار به دلیل حادثه را تعیین می کنند. شناسایی اولیه بیماران در معرض خطر روانی اجتماعی باید توسط جراحان انجام شود. با این حال، خدمات روانپزشکی مشاوره و ارتباط می تواند کمک قابل توجهی به درمان حرفه ای و توانبخشی قربانیان تصادفات شدید داشته باشد. این اثر جایزه رومر 1999 را توسط کالج آلمانی پزشکی روان تنی دریافت کرد.

106 schwerverletzte Unfallpatienten wurden über einen Zeitraum von 12 Monaten untersucht. Bei jedem Dritten fanden sich klinisch relevante psychische Symptome. Das Vollbild einer traumatischen Belastungsstörung trat jedoch nur selten auf. Es zeigte sich, daß die Entwicklung posttraumatischer psychischer Störungen kaum von objektiven Verletzungsmerkmalen abhängt, sondern in erster Linie vom subjektiven Erleben des Unfallereignisses und seiner Folgen. Psychosoziale Variablen bestimmen auch zu einem großen Teil die Dauer der unfallbedingten Arbeitsunfähigkeit. Die frühzeitige Identifikation von psychosozialen Risikopatienten sollte durch die Chirurgen erfolen. Konsiliar- und Liaisonpsychiatrische Dienste können jedoch einen wesentlichen Beitrag zur fachgerechten Behandlung und Rehabilitation schwerverletzter Unfallpatienten leisten. Die Arbeit wurde mit dem Roemer-Preis 1999 des Deutschen Kollegiums für Psychosomatische Medizin ausgezeichnet.