Die Parteivorsitzenden in der Bundesrepublik Deutschland 1949 – 2005

احزاب به رهبر نیاز دارند. سیاست بدون رهبری سیاسی کار نمی کند. این حجم از تحقیقات حزب گوتینگن به فرآیندهای رهبری شخصی می پردازد. زیرا شخص در رأس یک حزب یک متغیر اساسی برای فرآیند توسعه آن است.احزابی که از سال 1949 در بوندستاگ آلمان نمایندگی دارند و بیش از 80 رئیس حزب آنها در مطالعات فردی مورد بررسی قرار می گیرند. تمرکز بر سؤالات زیر است: ضرورت ها و چالش ها، امکانات نفوذ و محدودیت های رهبری سیاسی چیست؟ و کاملاً مشخص: چه کسی یک رهبر خوب است، چه کسی موفق است؟ و چگونه باید این را سنجید؟
ساختارهای رهبری نیز برای نتیجه گیری در مورد حزب به عنوان یک کل استفاده می شود. تجزیه و تحلیل بیوگرافی فردی به خودی خود یک هدف تحقیقاتی نیست، بلکه یک کلید تحقیقاتی ممکن است. آیا مشخصات لازم برای رهبری سیاسی با حزب، با تغییر چالش های اجتماعی یا با نقطه شروع قدرت-سیاسی مربوطه تغییر می کند؟ این موضوع کمتر به ردیف کردن پرتره‌های فردی مربوط می‌شود تا نمونه‌سازی و دوره‌بندی رهبری حزب.

Parteien benötigen Vorsitzende. Politik funktioniert nicht ohne politische Führung. Dieser Band der Göttinger Parteienforschung setzt sich mit den personalisierten Führungsprozessen auseinander. Denn die an der Spitze einer Partei stehende Person stellt eine wesentliche Variable für deren Entwicklungsprozess dar. In einzelnen Studien werden die Parteien, die seit 1949 im Deutschen Bundestag vertreten waren, und ihre insgesamt über 80 Parteivorsitzenden untersucht. Dabei stehen folgende Fragestellungen im Mittelpunkt: Welches sind Notwendigkeiten und Herausforderungen, welches die Einflussmöglichkeiten und Beschränkungen von politischer Führung? Und ganz konkret: Wer ist ein guter Anführer, wer ein erfolgreicher? Und woran sollte dies gemessen werden?
Anhand der Führungsstrukturen werden auch Rückschlüsse auf die Gesamtpartei gezogen. Die biografische Einzelanalyse ist hierbei nicht Forschungsziel an sich, sondern vielmehr ein möglicher Forschungsschlüssel. Ändert sich das Anforderungsprofil an politische Führung mit der Partei, mit den sich wandelnden gesellschaftlichen Herausforderungen oder mit der jeweiligen machtpolitischen Ausgangslage? Es geht weniger um eine Aneinanderreihung einzelner Portraits, sondern um Typisierungen und Periodisierungen von Parteiführung.