Die neuen Alten — Retter des Sozialen?

در پس‌زمینه تغییرات جمعیتی و فشارهای فزاینده برای اصلاح دولت رفاه، در سال‌های اخیر به‌اصطلاح «قدیمی‌های جدید» به‌عنوان ناجیان امور اجتماعی مورد توجه قرار گرفته‌اند. در این جلد، نویسندگانی از نسل های مختلف به تنش بین این برنامه، منابع و سرسختی افراد مسن می پردازند. از دیدگاه چند رشته ای و با رویکردهای نوآورانه مشاهده و توصیف فشرده، آنها می پرسند که آیا و تحت چه شرایطی ایده دلسوزانه مشارکت داوطلبانه افراد مسن در حل مشکلات اجتماعی می تواند به واقعیت تبدیل شود؟ مشارکت‌ها هم مبنایی برای افسون‌زدایی گفتمانی از مفروضات عمومی و هم پیشنهادهای ملموس برای «فرهنگ طول عمر» فراهم می‌کنند.

Vor dem Hintergrund des demografischen Wandels und eines steigenden Reformdrucks auf den Wohlfahrtsstaat geraten in den letzten Jahren die so genannten „Neuen Alten“ als Retter des Sozialen in den Blick. Im vorliegenden Band thematisieren Autorinnen und Autoren verschiedener Generationen das Spannungsverhältnis zwischen dieser Programmatik, den Ressourcen und dem Eigensinn älterer Menschen. Aus multidisziplinärer Perspektive und mit innovativen Ansätzen intensiver Beobachtung und Beschreibung fragen sie danach, ob und unter welchen Bedingungen die sympathische Vorstellung einer freiwilligen Einbindung älterer Menschen in die Lösung sozialer Probleme Wirklichkeit werden kann. Die Beiträge liefern sowohl eine Basis für eine diskursive Entzauberung populärer Annahmen als auch konkrete Vorschläge für eine „Kultur der Langlebigkeit“.