Die multikulturelle Stadt: Von der Selbstverständlichkeit im städtischen Alltag

با توجه به فرآیندهای مهاجرت، بلکه در زمینه افزایش تمایز عملکردی و کثرت‌سازی سبک‌های زندگی، شهرهای بزرگ به‌ویژه به شکل‌های چندفرهنگی - نه تنها از نظر اخلاقی- تبدیل شده‌اند. گفتمان عمومی در سیاست و علم نیز اغلب با اظهار تاسف در مورد زوال شهرها، صحبت از «شکست جامعه چندفرهنگی» و تأکید بر تفاوت‌های قومی و فرهنگی به عنوان یک مشکل اصلی اجتماعی مشخص می‌شود.
نویسندگان این رویکرد را با مفهوم گسترده‌ای از چندفرهنگی که به تنوع شهری در گسترده‌ترین مفهوم اشاره دارد، مقابله می‌کنند. در عین حال، در اینجا استدلال می شود که علیرغم درگیری ها و خطرات، با وجود طرد و نژادپرستی، یک همزیستی عملکردی و عملی وجود دارد که امری مسلم در زندگی روزمره شهری است که به ویژه جمعیت شهری، علی رغم خاص، مهارت های خود را توسعه داده اند. "خصوصی\" اختلافات \" برای اینکه بتوانید در ملاء عام با یکدیگر برخورد کنید.

Durch Migrationsprozesse, aber auch im Rahmen zunehmender funktionaler Ausdifferenzierung und der Pluralisierung von Lebensstilen haben sich gerade die Großstädte zu multikulturellen Formationen - nicht nur in ethischer Hinsicht - entwickelt. Auch ist der öffentliche Diskurs in Politik und Wissenschaft häufig von einem Lamento über den Zerfall der Städte, der Rede von dem "Scheitern der multikulturellen Gesellschaft" sowie der Hervorhebung ethnisch-kultureller Differenzen als einem zentralen gesellschaftlichen Problem geprägt.
Diesem Ansatz setzen die Autoren einen erweiterten Multikulturalismusbegriff entgegen, der sich auf die städtische Vielfalt im weitesten Sinne bezieht. Zugleich wird hier vertreten, dass es trotz Konflikten und Risiken, trotz Ausgrenzung und Rassismus sehr wohl ein funktionierendes lebenspraktisches Miteinander, eine Selbstverständlichkeit im städtischen Alltagsleben, gibt, dass gerade die urbane Bevölkerung Kompetenzen entwickelt hat, trotz spezifischer "privater" Differenzen "öffentlich" miteinander umgehen zu können.