Die Legitimität des Marktregimes: Leistungs- und Gerechtigkeitsorientierungen in neuen Formen betrieblicher Leistungspolitik

«بحران شایسته‌سالاری» که زمانی بسیار مورد بحث قرار گرفت، محقق نشد. بیش از هر زمان دیگری، "عملکرد" ​​هنجار توجیهی اصلی برای نابرابری اجتماعی و مهمترین اصل ارزیابی برای فعالیت های کاری است. پشت این در حال حاضر یک تغییر اساسی در تعریف عملکرد وجود دارد. در رژیم بازار عملیاتی، تلاش انسان به تنهایی کمتر و کمتر اهمیت دارد، اما آنچه معیارهای ارزیابی خارجی را برآورده می کند. اما آیا این تغییر ساختاری در قالب اصل عملکرد اصلاً به طور ذهنی پوشش داده می شود، آیا رژیم بازار می تواند برای خود ادعای مشروعیت کند؟
در پرداختن به بحث جامعه‌شناختی صنعتی و کاری و همچنین با سه سنت نظری پس از وبر، مارکس و فوکو، ابتدا چارچوب مفهومی تحلیل ترسیم می‌شود. پس از آن، تمرکز تجربی بر دیدگاه موضوع است. تغییر در اصول ارزشیابی و پاداش چگونه به صورت هنجاری ارزیابی می شود؟ آیا یک \"موضوع عملکرد\" جدید ظاهر می شود که مجهز به جهت گیری های عملی \"بازار محور\" و \"مرتبط با موفقیت\" باشد؟ آیا عدالت اجرایی به عنوان یک هنجار اجتماعی اساسی در حال فرسایش است یا عدالت به یک اصل برای انتقاد از خواسته های عملکرد جدید تبدیل می شود؟ آیا مقررات عملکرد جدید در بسیج تأیید و پیروان موفق خواهد بود یا بحران مشروعیت برای سیاست عملکرد ایجاد خواهد شد؟

Die einstmals viel diskutierte "Krise der Leistungsgesellschaft" ist ausgeblieben. "Leistung" ist mehr denn je zentrale Rechtfertigungsnorm für soziale Ungleichheit und wichtigstes Bewertungsprinzip für Arbeitshandeln. Dahinter steht aktuell ein grundsätzlicher Wandel in der Definition von Leistung. Im betrieblichen Marktregime zählt immer weniger (allein) der menschliche Aufwand, sondern das, was externen Verwertungskriterien genügt. Aber ist dieser strukturelle Formwandel des Leistungsprinzips überhaupt subjektiv gedeckt, kann das Marktregime Legitimität für sich beanspruchen?
In Auseinandersetzung mit der industrie- und arbeitssoziologischen Diskussion sowie mit drei theoretischen Traditionen im Anschluss an Weber, Marx und Foucault wird zunächst der begriffliche Rahmen der Analyse umrissen. Anschließend steht empirisch die Subjektperspektive im Mittelpunkt. Wie wird der Umbruch in den Bewertungs- und Vergütungsprinzipien normativ bewertet? Entsteht ein neues "Leistungssubjekt", ausgestattet mit "marktgerechten" und "erfolgsbezogenen" Handlungsorientierungen? Erodiert Leistungsgerechtigkeit als soziale Basisnorm oder wird Gerechtigkeit vielmehr zu einem Prinzip der Kritik an neuen Leistungszumutungen? Gelingt es den neuen Leistungsordnungen, Zustimmung und Gefolgschaft zu mobilisieren oder kommt es zu einer Legitimationskrise von Leistungspolitik?