Die Konstruktion des Alters: Eine gesellschaftstheoretische Einführung in die Alternsforschung

برخلاف سنت تحقیق در مورد سالمندی، که همیشه می‌داند چه زمانی فرد پیر است و سن مشکل‌ساز است، خود مقوله «سن» باید در این کتاب برای معنای آن بررسی شود. عمل روزمره "سن انجام دادن" با استفاده از یک چارچوب نظری برساخت گرایی قابل قبول است و به عنوان یکی از بسیاری از احتمالات برای تبدیل موارد احتمالی به الگوهای مورد انتظار ارائه می شود. تز زیربنایی این است: استقلال مقوله "سن" تنها با نمایان بودن سن تولید شده در تمرین روزمره توجیه می شود.
استدلال این متن از سنت های نظری غالب تحقیقات پیری پیروی می کند، محصولات آن را ارائه می دهد و فرآیندهای تولید را توضیح می دهد. علی‌رغم تمام انتقادها از تحقیقات کلاسیک پیری، بارها و بارها آشکار می‌شود که پاسخ‌های جدیدی برای پرسش‌های قدیمی از منظر نظری-اجتماعی یافت می‌شود.

Gegenläufig zur Tradition einer Alternsforschung, die immer schon weiß, wann man alt ist und dass Alter problematisch ist, soll in diesem Buch die Kategorie ‚Alter' selbst auf ihre Bedeutung überprüft werden. Die alltägliche Praxis des "doing age" wird über einen konstruktivistischen Theorierahmen plausibilisiert und als eine von vielen Möglichkeiten, Kontingenzen in erwartbare Muster zu überführen, dargestellt. Die dahinterliegende These lautet: Die Eigenständigkeit der Kategorie "Alter" rechtfertigt sich einzig über eine in alltäglicher Praxis hergestellte Sichtbarkeit des Alters.
Die Argumentation dieses Textes folgt dominanten Theorietraditionen der Alternsforschung, präsentiert ihre Produkte und klärt über die Prozesse der Produktion auf. Trotz aller Kritik an der klassischen Alternsforschung wird immer wieder deutlich, dass sich aus einer gesellschaftstheoretischen Perspektive neue Antworten auf die alten Fragestellungen geben lassen.