Die Inszenierung der Alltagswelt: Zur Kritik der Stadtgestaltung

،، شهرهای آلمان قدیم مانند نوفنبرگ، روتنبورگ اوب در تاوبر، لوبک و دیگران. در جهان مشهور هستند زیرا هنوز تصویر روشنی از این شرایط را ارائه می دهند که اکنون ناپدید شده اند - به عبارت صحیح تر: از این شرایط که دیگر در جامعه امروزی حاکم نیستند، بلکه تنها بقایای دوران گذشته هستند. مردم از راه دور برای بازدید از چنین شهرهایی می آیند. بیشتر اوقات آنها دقیقاً نمی دانند چه چیزی را در مورد آن دوست دارند. در بسیاری از آنها احتمالاً آرزوی ناخودآگاه برای زمانی است که مطمئناً آنقدرها که امروز تصور می شود نیست - زیرا در همه این شهرهای قدیمی خون زیادی در دوران اوج آنها جاری شده است. . . اما پس از مدتی که رقابت وحشیانه سرمایه داری رها شده را نمی شناخت. در جایی که شیروانی در کنار شیروانی وجود دارد، زندگی مرفه یا متواضع، اما از نظر اقتصادی امن را حس می‌کند، که توسط صنف یا صنف بازرگانان حمل و پرورش می‌یابد، که تضمین می‌کند که همه به‌عنوان یک کارآموز، به عنوان یک استاد، «غذای» خود را دریافت کنند. مشاور رمانتیسیسم بورژوایی، اشتیاق به زمان‌های «بهتر»، احتمالاً کمی اضطراب در مورد مشکلات حال و آینده، که ذهن خرده‌بورژوایی نمی‌تواند با آن‌ها کنار بیاید، بعلاوه نگاهی از پشت عینک‌های رز - به طور خلاصه: توهمات و خود توهمات یک طبقه عقب مانده و رو به زوال چیزی است که چنین شهرهای قدیمی را بسیار محبوب می کند.

,,Alte deutsche Städte wie NÜfnberg, Rothenburg ob der Tauber, Lübeck u. a. sind in der Welt berühmt, weil sie noch ein deutliches Bild dieser heute verschwundenen Zustände bieten - richtiger gesagt: dieser Zustände, die in der heutigen Gesellschaft nicht mehr die herrschenden, sondern nur noch Überreste einer untergegangenen Zeit sind. Von weither kommen die Menschen gereist, um solche Städte zu besichtigen. Meist wissen sie selbst nicht genau, was ihnen daran so gefällt. Wahrscheinlich ist es bei den meisten die unbe­ wul~te Sehnsucht zurück nach einer Zeit, die zwar gewiß nicht so idyllisch war, wie man sie sich heute gern vorstellt, - denn in all diesen alten Städten ist in ihrer Blütezeit viel Blut geflossen . . . aber doch nach einer Zeit, die nicht den wilden Konkurrenzkampf des entfesselten Kapitalismus kannte. Wo so Giebel neben Giebel steht, ahnt man das wohl­ habende oder auch bescheidene, aber wirtschaftlich sichere Leben, getragen und gehegt von der Zunft oder der Kaufmannsgilde, die daftir sorgen, daß jeder seine "Nahrung" bekommt, als Geselle, als Meister, als Ratsherr. Bürgerliche Romantik, ein Zurücksehnen nach "besseren" Zeiten, wohl auch ein Stück Angstgefühl vor den Problemen der Gegenwart und Zukunft, deren Bewältigung sich ein Kleinbürgergemüt nicht vorstellen kann, dazu sicher noch ein Blick durch die rosenrote Brille - kurz: Illusionen und die Selbsttäuschungen einer rückwärtsgewandten unter­ gehenden Klasse, das ist es, was solche alten Städte so populär macht.