Die Friedensbewegung in der Bundesrepublik Deutschland: Ursachen und Bedingungen der Mobilisierung einer neuen sozialen Bewegung

این کار نسخه اصلاح شده پایان نامه من است که در مارس 1989 توسط دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه مانهایم پذیرفته شد. به این پرسش می پردازد که چگونه ممکن است برخی حوزه های سیاسی که مدت هاست توجه عمومی چندانی به آنها نشده است، ناگهان به کانون اعتراضات مدنی جمعی در شکل خاص یک جنبش اجتماعی گسترده توده ای تبدیل شوند. این مشکل کلی با استفاده از مثال جنبش صلح بررسی می شود که در اقدامات اعتراضی آن علیه سیاست امنیتی دولت های فدرال مستقر در آغاز دهه 1980 صدها هزار نفر از شهروندان جمهوری فدرال شرکت داشتند. یکی از پایان‌نامه‌های اصلی پژوهش بیان می‌کند که جنبش‌های اجتماعی باید منابع متنوعی را بسیج کنند تا دغدغه‌های خود را در شکل‌گیری اراده سیاسی پذیرفته و به موفقیت دست یابند. بسیج منابع - این کاری است که دانشجویان دکتری نیز باید انجام دهند. یک منبع مهم در این موقعیت بسیار خاص، دوستان و همکارانی هستند که با کمک و مشاوره در خدمت هستند و در نتیجه به نتیجه موفقیت آمیز پروژه کمک می کنند. تشکر ویژه از پروفسور دکتر. رودلف ویلدنمن در طول سالیان متمادی همکاری در پروژه «اجماع سیاست امنیتی» که این مطالعه از آن بیرون آمد، او به من فرصت داد تا علایق علمی خود را توسعه دهم، سخاوتمندانه از کار من حمایت کرد و خیرخواهانه و پیگیرانه مرا تشویق به تکمیل مطالعه کرد. بسیاری از افراد دیگر نیز از طریق تمایل به گفتگو، از طریق انتقاد سازنده، پیشنهادات بیشتر و انواع حمایت های دیگر در خلق این اثر مشارکت داشته اند. در این مرحله از دکتر صمیمانه تشکر می کنم. کلاوس آرمینگئون، پروفسور دکتر. مکس کاس، دکتر

Diese Arbeit ist die überarbeitete Fassung meiner im März 1989 von der Fakultät für Sozialwissenschaften der Universität Mannheim angenommenen Dissertation. Sie beschäftigt sich mit der Frage, wie es geschehen kann, daß bestimmte Politik­ bereiche, die über lange Zeit von der Öffentlichkeit wenig beachtet wurden, plötz­ lich zum Brennpunkt von kollektivem Bürgerprotest in der spezifischen Gestalt ei­ ner sozialen Bewegung mit breiter Massenbasis werden. Diese allgemeine Pro­ blemstellung wird am Beispiel der Friedensbewegung untersucht, an deren Protestaktionen gegen die Sicherheitspolitik der amtierenden Bundesregierungen zu Beginn der achtziger Jahre Hunderttausende von Bürgern der Bundesrepublik teilgenommen haben. Eine der Hauptthesen der Untersuchung besagt, daß soziale Bewegungen vielfältige Ressourcen mobilisieren müssen, um ihren Anliegen in der politischen Willensbildung Geltung zu verschaffen und Erfolge zu erzielen. Ressourcen mobilisieren -das müssen auch Doktoranden. Eine wichtige Res­ source in dieser ganz speziellen Lebenslage sind Freunde und Kollegen, die mit Rat und Tat zur Seite stehen und dadurch helfen, das Projekt zu einem guten Ende zu bringen. Mein besonderer Dank gilt Prof. Dr. Rudolf Wildenmann. Während der langjährigen Zusammenarbeit im Projekt "Sicherheitspolitischer Konsens", aus dem diese Studie hervorgegangen ist, hat er mir Gelegenheit gegeben, eigenstän­ dige wissenschaftliche Interessen zu entwickeln, meine Arbeit großzügig gefördert und mich wohlwollend und beharrlich zur Fertigstellung der Untersuchung ermu­ tigt. Auch viele weitere Personen haben durch ihre Bereitschaft zum Gespräch, durch konstruktive Kritik, weiterführende Anregungen und vielfältige andere Un­ terstützungen zum Entstehen dieser Arbeit beigetragen. Ausdrücklich danken möchte ich an dieser Stelle Dr. Klaus Armingeon, Prof. Dr. Max Kaase, Dr.